Kaniów (Ukraina): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: Iwanowski |
|||
Linia 31:
Pierwsza wzmianka o Kaniowie pochodzi z 1078 roku. Miejscowość była znana jako główne miejsce przepraw przez rzekę Dniepr.
{{cytat|
[[Korsuń Szewczenkowski|Korsuń]] i '''Kaniów''' są to najpiękniejsze miejsca, dawnego [[Województwo kijowskie|województwa kijowskiego]]. Kaniów położony nad Dnieprem miał warowny zamek; rządził w nim książę [[:uk:Гліб Юрійович|Hleb]] udzielnie; roku 1146 ks. [[Wsiewołod II Olegowicz|Wsewołod]] zbudował cerkiew św. Grzegorza. Za czasów udzielnych książąt Rusi przez Kaniów przechodziły do Kijowa towary z [[Istambuł|Carogrodu]]. [[Połowcy|Połowce]] ciągle napadali idące karawany pod Kaniowem; bywały z tego powodu nieustanne z Połowcami walki, którzy prowadząc życie koczujące, żywili się z rabunku przechodzących karawan. (...)<ref name="Iwanowski">[[Eustachy Iwanowski]], [http://archive.org/stream/rozmowyopolskij00iwangoog#page/n659/mode/2up Rozmowy o polskiéj koronie], na str. 649</ref>
|width=80%
|align=center
|text=center
}}
Po 1240 roku był siedzibą nadzorców tatarskich (baskaków). Po przejęciu tych terenów przez [[Wielkie Księstwo Litewskie]], książę [[Witold Kiejstutowicz|Witold]] utworzył w Kaniowie komorę celną. W 1569
{{cytat|
Za [[Zygmunt I Stary|Zygmnuta I]], gdy wyznaczonym był komisarz dla zwiedzenia wszystkich zamków litewskich aż do [[Przesmyk Perekopski|Perekopu]], wspomina o Kaniowie jako o warownym. Około r. 1595 żadnego zamku już w Kaniowie nie było. Cła od towarów oficyaliści starosty Kaniowskiego zbierali dla zbudowania nowego. Stanął zameczek mały dla obrony od hajdamaków, który w czasie rzezi Gonty do szczętu był zniszczony. To zburzenie w swym poemacie skreślił Goszczyński. Starostą Kaniowskim był ks. [[Janusz Ostrogski]], kasztelan krakowski; w ostatnich czasach [[Mikołaj Bazyli Potocki|Potocki Mikołaj]] powszechnie był znany pod imieniem Kaniowskiego.}}<ref name="Iwanowski" />
W 1600 roku uzyskał miejskie [[Prawo magdeburskie|prawa magdeburskie]]. Od 1635 wypłacano tu [[żołd]] [[Kozacy|Kozakom]] rejestrowym. W [[1654]] roku moskiewski książę Siemion Bołchowskij przyjmował w nim od Kozaków i [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]] przysięgę wierności wobec [[Carstwo Rosyjskie|Carstwa Rosyjskiego]]. W [[1678]] Kaniów został zniszczony przez [[Imperium osmańskie|Turków]]. W czerwcu [[1768]] podczas [[koliszczyzna|koliszczyzny]] miasto zostało zdobyte przez [[hajdamacy|hajdamaków]], a jego wszyscy obrońcy wymordowani. W rzezi uczestniczyli także miejscowi [[Czerń (ruskie chłopstwo)|chłopi ruscy]] i [[Kozacy]]<ref>[[Władysław Andrzej Serczyk]], ''Koliszczyzna'', Kraków 1968, s. 105-106</ref>.
Miejscowość rozwinęła się znacznie po [[1775]] roku gdy dziedzicznym [[starosta|starostą]] kaniowskim został bratanek króla [[Stanisław Poniatowski (podskarbi litewski)|Stanisław Poniatowski]], który wprowadził wiele reform gospodarczych, m.in. oczynszował chłopów.
| |||