Ascetyzm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot dodał tt:Тәкъвачылык |
→Chrześcijaństwo: umartwienie |
||
Linia 20:
== Chrześcijaństwo ==
Asceza w chrześcijaństwie jest rozumiana jako praktykowanie wyrzeczeń, zmierzających do duchowej wolności od nieuporządkowanych przywiązań do rzeczywistości stworzonej, w celu otwarcia swego serca na relację z Bogiem, na kontemplację. Asceza wspomaga zdolność woli do odpowiedzialnego kierowania postępowaniem moralnym [[osoba|osoby]]<ref>[[Katechizm Kościoła Katolickiego]], n. 1734.</ref>. Prowadzi do doskonałości, świętości, której nie można osiągnąć bez wyrzeczeń i duchowej walki (por. [[2. List do Tymoteusza|Tm 4]]) i [[umartwienie|umartwienia]]. Jej owocem jest życie w pokoju i radości [[Osiem błogosławieństw|Ośmiu Błogosławieństw]] (por. Mt 5,1-11; Łk 6, 20-28)<ref>[[Katechizm Kościoła Katolickiego|KKK]], n. 2014.</ref>
=== Rys historyczny ===
Asceza była powszechna od samego początku [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]], rozwinięta została w okresie [[patrystyka|patrystycznym]]. Jej korzenie, choć zbieżne do pewnego stopnia z [[pogląd]]ami i teoriami [[stoicyzm|filozofii stoików]], sięgają mądrości Krzyża (por. 1 Kor 2). Jej elementy zostały przejęte przez mistykę i [[estetyka chrześcijańska|estetykę chrześcijańską]], która zakładała wyrzeczenie się doznań zmysłowych na rzecz [[Kontemplacja (katolicyzm)|kontemplacji]], rozmyślań i próby kontaktu z [[Bóg|Bogiem]]. Estetyka została wpisana w życie wielu [[zakon]]ów, zarówno [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]] jak i Kościołów obrządków wschodnich.
| |||