Rekonstrukcja (Stany Zjednoczone): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit. nie była okres -> nie była okresem |
Bartekstrx (dyskusja | edycje) m int. |
||
Linia 2:
Po zakończonej [[Wojna secesyjna|wojnie secesyjnej]] należało ustabilizować trudną sytuację polityczną w kraju dotychczas stanowczo podzielonym. Już od samego zakończenia działań militarnych zaczęły narastać spory co do przyszłych losów pokonanych stanów południa. Radykalni republikanie optowali za modelem zbliżonym do okupacji wojskowej, bardziej koncyliacyjne stanowisko zajmował [[Abraham Lincoln]], który został zastrzelony w kwietniu 1865 a jego politykę w tym zakresie próbował kontynuować kolejny prezydent [[Andrew Johnson]]. Często nie był jednak w stanie przeciwstawić się większości działań Republikanów.
W 1867 Kongres przegłosował prezydenckie weto w sprawie ustaw o rekonstrukcji w tym ustawy o piastowaniu urzędów (Tenure Office Act). Ustawa ta zabraniała prezydentowi dymisjonować urzędników cywilnych, w tym także członków rządu, bez zgody Senatu. Chodziło o ochronę sekretarza wojny, Edwina Stantona, który reprezentował poglądy partii republikańskiej. Gdy Johnson zdymisjonował sekretarza wojny, w przekonaniu o niekonstytucyjności, wszczęto przeciwko niemu procedurę [[Impeachment|impeachmentu]]. Wiosną 1868 roku prezydent był przesłuchiwany przez Senat, lecz do wydania wyroku skazującego zabrakło jednego głosu.
Obszar południa podzielono na 5 okręgów wojskowych,obejmujących 10 stanów południa. Wyjątkiem było Tennesee, które bez oporów ratyfikowało 14 poprawkę.Dowódcy okręgów sprawowali władzę cywilną i wojskową. Byli to najczęściej weterani poprzednich zmagań wojennych przybyli z północy.Przybywali na południe wraz z rzeszami popleczników i działając na pograniczu prawa zbijali oni ogromne majątki, głownie na sprzedaży urzędów i skonfiskowanych ziem. Miejscowa ludność nazywała ich capetbaggerami, ponieważ zjawiali się na południu tylko ze swoimi torbami podróżnymi - napełniając je podczas urzędowania. Gdy w 1869 na czele państwa stanął bohater północy z czasów wojny secesyjnej,republikanin, Ulysses Grant doszło dalszego nasilenia represji wobec mieszkańców południa, gdyż nowy prezydent, w przeciwieństwie do poprzednika, nie próbował nawet powściągać republikańskiego radykalizmu. Sama mocna pozycja partii republikańskiej w tym okresie była wynikiem nie tylko wygranej wojny, ale poparcia Murzynów o których prawa wyborcze konsekwentnie walczyli republikanie.
| |||