Arkadiusz (cesarz bizantyński): Różnice pomiędzy wersjami

'''Arkadiusz''', ''Flavius Arcadius'' (ur. [[377]]/[[378]], zm. [[1 maja]] [[408]]) – [[Cesarze rzymscy|cesarz]] [[Cesarstwo Bizantyńskie|wschodniorzymski]] w latach 395–408, syn cesarza [[Teodozjusz I Wielki|Teodozjusza I Wielkiego]] i [[Aelia Flacylla|Aelii Flacilli]], brat [[Cesarstwo zachodniorzymskie|cesarza zachodniorzymskiego]] [[Flawiusz Honoriusz|Honoriusza]] oraz [[Elia Galla Placydia|Galli Placidii]]. Mąż [[Aelia Eudoksja|Aelii Eudoksji]], z którą miał córkę [[Pulcheria (cesarzowa)|Pulcherię]]. Jego synem był również [[Teodozjusz II (cesarz bizantyński)|Teodozjusz II]].

 

19 stycznia 383 podniesiony przez ojca do rangi [[August (tytuł)|augusta]], czyli współpanującego. Od 395 panował nad wschodnią częścią imperium rzymskiego, gdy jego brat rządził częścią zachodnią. Z polecenia Teodozjusza opiekunem młodego cesarza, był [[Stylicho]].

 

 

Zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach.

{{Władca-Cesarz bizantyński|urząd=Cesarz Wschodniorzymski|lata=395–408|poprzednik=[[Teodozjusz I Wielki]]|następca=[[Teodozjusz II (cesarz bizantyński)|Teodozjusz II]]}}