Kościół Świętej Trójcy w Żórawinie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Architektura i wystrój wnętrza: zamiast "nie preszkadzała utrzymywania" powinno być "Nie przeszkadzała w utrzymywaniu".
→‎Dzieje: Drobne poprawki gramatyczne (dwiema bramami, nie dwoma bramami; Żórawina należała, nie Żórawinę należała:
Linia 80:
Położony na wysepce otoczonej wodami Żórawki kościół Świętej Trójcy jest znany od schyłku XIV wieku, natomiast miejscowość została wzmiankowana po raz pierwszy 30 lipca 1155 roku. W dokumencie papieża [[Hadrian IV|Hadriana IV]] wspomniane jest, iż stanowiła posiadłość [[Archidiecezja wrocławska|biskupstwa wrocławskiego]]. Później stała się lennem [[księstwa śląskie|książąt śląskich]]. W 1278 roku książę [[Henryk IV Prawy|Henryk IV Probus]] nadał Żórawinę mieszczanom z [[Jawor]]a – Heimboldowi von Leuchtendorfowi oraz jego teściowi.
 
U progu XIV wieku wokół Żórawki zbudowano niewielki zamek wraz z kościołem. Teren ten został obwarowany wałami, murami i dwomadwiema bramami. W XV wieku ŻórawinęŻórawina należała między innymi do Rothów, od nazwiska których otrzymała nową nazwę Rothensuerben, która obowiązywała aż do 1945 roku. W kolejnym stuleciu miejscowość należała m.in. do Prockendorffów. W połowie XV stulecia, dobudowano do świątyni kaplicę.
 
Kiedy na Śląsku upowszechniał się luteranizm, w 1564 roku bracia Hieronim i Matthias Prockendorffowie powołali na miejsce katolickiego księdza ewangelickiego pastora. Pamiątkami po Prockendorffach są płyta nagrobna Hieronima wykonana w latach 60. XVI wieku, oraz dzwon z 1531 roku, zachowany do dziś w kościelnej wieży. Po śmierci Prockendorffów i krótkim przejęciu majątku przez biskupa patronat nad Żórawiną objęła rodzina Hanniwaldtów. Przyjacielskie relacje Adama Hanniwaldta z cesarzem [[Rudolf II Habsburg|Rudolfem II]] zaowocowały nie tylko otrzymaniem praw własnościowych, ale także sprowadzeniem do podwrocławskiej miejscowości artystów z kręgu dworu cesarskiego.