Poświęcenie kościoła: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
utworzenie artykułu |
... |
||
Linia 1:
'''Konsekracja kościoła''' (od łac. consecrare - poświęcić, consecratio - poświęcenie, przekazanie na własność Bogu): Uroczyste poświęcenie zastrzeżone dla biskupa nowo powstałej świątyni.
Ceremonia ta dokonywana jest według obrzędu, którego główne elementy powstały w liturgii gallikańskiej i rzymskiej między IV a IX w. Ceremonia składa się z trzech części. Poprzez pokropienie ścian budynku wodą święconą biskup obejmuje go w posiadanie by następnie odbyć procesje do wnętrza świątyni. Po śpiewie hymnu Veni Creator wypisuje pastorałem na popiele alfabet grecki i łaciński.
W kolejnej części za pomocą wody gregoriańskiej uświęca wnętrze kościoła po czym zostaje odmówiona prefacja w której biskup błaga o wspomożenie Ducha Świętego.
Dopiero w ostatniej części dokonuję się właściwa konsekracja murów poprzez namaszczenie olejem tzw. [[zacheuszek|zacheuszków]] symbolizujących dwunastu apostołów. Po namaszczeniu ołtarza spala się na nim kadzidło w czterech rogach i po środku
| |||