Lauda (region): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Lituanizacja: drobne redakcyjne |
||
Linia 6:
[[Plik:Lauda Sienkiewiczowska.JPG||thumb|left|250px|Lauda Sienkiewiczowska – fragment mapy niemieckiej z 1912 r.]]
[[Plik:Mapa rozsiedlenia ludności polskiej na terenie Litwy w 1929.jpg|thumb|550px|Mapa zamieszkania ludności polskiej na terenie Litwy Środkowej]]
Obszar ten do drugiej wojny światowej zamieszkiwali Polacy, w głównej mierze potomkowie słynnej sienkiewiczowskiej szlachty laudańskiej ([[Potop (powieść)|Potop]], [[Henryk Sienkiewicz]]), którzy stanowili tu w 1920 r. 55% ogółu ludności. Na samej Laudzie właściwej, w parafiach (gminach) takich jak [[Kiejdany]], [[Wędziagoła]], [[Łopie]], [[Skorule]], [[Pacunele]] i [[Wodokty]] Polacy stanowili 80-90% wszystkich tutejszych mieszkańców, w
Dzisiaj mieszka w tym mieście około 2,5 tysiąca Polaków, co stanowi zaledwie 0,6% mieszkańców. Odsetek Polaków we wspomnianych wyżej rejonach wynosi obecnie: w kowieńskim i kiejdańskim po 0,9%, w janowskim 1,7%, koszedarskim 0,8%.
Zanik polskości spowodowały represje i szykany litewskie w okresie międzywojennym ([[Litwinizacja|lituanizacja]]), powojenne wyjazdy w nowe granice Polski, wywózki na Wschód oraz eliminowanie wszelkich form polskiego szkolnictwa i życia kulturalnego w okresie międzywojennym i powojennym.
Tutaj urodzili się np. [[Aleksander Meysztowicz]], [[Walerian Meysztowicz]], [[Tadeusz Jasudowicz]], [[Stanisław Michalkiewicz (historyk)|Stanisław Michalkiewicz]], [[Władysław Tomkiewicz]], [[Zdzisław Ludkiewicz]], [[Seweryn Ludkiewicz]].
== Zobacz też ==
|