Ulica Elektoralna w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: drobne redakcyjne |
m →Historia: drobne redakcyjne |
||
Linia 48:
W roku 1879 ułożono eksperymentalną nawierzchnię z żeliwnych krat, zastąpiona potem drewnianym brukiem, i ostatecznie kostkami czerwonego granitu. W początkach XX wieku Elektoralna była ulicą handlową, pełną sklepów i lokali usługowych; podobnie jak na sąsiedniej ulicy [[Ulica Przechodnia w Warszawie|Przechodniej]] było tu bardzo wiele sklepów z ubiorami i galanterią.
Po roku 1900 wybudowano przy ulicy kilka nowych obiektów; u zbiegu z nieistniejącą już ulicą ''Solną'' (obecnie Aleja Jana Pawła II w Warszawie
Podczas bombardowań w roku 1939 zniszczeniu uległy zabudowania biurowe [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Banku Polskiego]] oraz [[Szpital Św. Ducha w Warszawie|Szpitala Św. Ducha]], pod gruzami którego zginęło 200 osób.
| |||