Grzegorz XI: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
Linia 22:
|inkardynacja =
|data ślubów zakonnych =
|data diakonatu = 28 maja 1348
|data ordynacji =
|data święceń = 4 stycznia 1371
|data nominacji = 30 grudnia 1370
|data sakry = 5 stycznia 1371
|data patriarchatu =
|data kreacji = 28 maja 1348
Linia 42:
 
== Biografia ==
Był synem Guillaume'a de Beauforta i Marie du Chambon, bratankiem papieża [[Klemens VI|Klemensa VI]]{{r|Kelly}}. W wieku 11 lat otrzymał godność kanonika w [[Paryż]]u, a jako 19-latek został, z nominacji stryja, [[kardynał]]em-diakonem S. Maria Nuova{{r|Kelly}}. Studiował prawo w [[Perugia|Perugii]]{{r|Kelly}}. Sprawował funkcję archiprezbitera bazylik patriarchalnych Świętego Jana na Lateranie oraz Matki Bożej Większej, a od 5 listopada 1369 był [[protodiakon]]em Świętego Kolegium Kardynałów<ref>[http://www2.fiu.edu/~mirandas/bios1348.htm#Roger The Cardinals of the Holy Roman Church].</ref>.
 
Po śmierci [[Urban V|Urbana V]] (1370), został jednogłośnie wybrany na dwudniowym [[konklawe]] w [[Awinion]]ie na papieża; przyjął imię Grzegorza XI{{r|Kelly}}. Kontynuując działania swojego poprzednika, który próbował zakończyć rezydencję papieży w Awinionie, 13 września 1376 papież opuścił swoją dotychczasową siedzibę za namową [[Katarzyna ze Sieny|Katarzyny ze Sieny]]{{r|Wollpert}}. Było to możliwe głównie dzięki działaniom kardynała [[Gil Álvarez de Albornoz|Egidio Albornoza]] we Włoszech{{r|Kelly}}. Pomimo wielu przeciwności, jak choćby pustego skarbca i zagrożenia płynącego od rodu [[Visconti]]ch, w styczniu 1377 papież dotarł do Rzymu{{r|Kelly}}. Antyfrancuskie nastroje, wzmagane działaniami wojennymi (wojna z Florencją i Bolonią) [[legat papieski|legata papieskiego]], kardynała [[antypapież Klemens VII|Roberta z Genewy]], zmusiły Grzegorza do opuszczenia Rzymu w maju 1377{{r|Kelly}}. Wyjechał do [[Anagni]], a ostatecznie mógł powrócić w listopadzie tegoż roku{{r|Kelly}}. W marcu 1378 rozpoczęła się konferencja pokojowa, mająca zakończyć walki pomiędzy Państwem Kościelnym, a zbuntowanymi miastami{{r|Kelly}}. Klemens nie dożył jednak jej zakończenia – zmarł 27 marca i został pochowany w bazylice S. Maria Nuova w Rzymie{{r|Kelly}} Był ostatnim Francuzem na tronie papieskim (nie licząc antypapieży obediencji awiniońskiej).