Legnicka Fabryka Fortepianów i Pianin: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Bramafabryki.JPG|thumb|250px|Brama Legnickiej Fabryki Fortepianów i Pianin]]

'''Legnicka Fabryka Fortepianów i Pianin''' powstała na terenach fabryki Eduarda Seilera w [[1947]] roku. Zatrudniono w niej dawnych fachowców z seilerowskiej fabryki jak również absolwentów Technikum Budowy Fortepianów w [[Kalisz]]u. Znajdowała się przy ul. Rewolucji Październikowej 19/17 (po zmianie nazw ulic w [[1991]] r. - Senatorskiej 19/17), produkowała głównie [[pianino|pianina]] marki Legnica, istniała do [[1998]] roku. W 1992 odkupiła znak firmowy [[Fabryka Fortepianów i Pianin Teodor Betting w Kaliszu|T. Betting]] od Janusza Bettinga, spadkobiercy [[Fabryka Fortepianów i Pianin Teodor Betting w Kaliszu|Theodora Bettinga]]. Produkowała także instrumenty na eksport ze znakiem firmowym ''Offberg''. W 1990 r. dawny jej właściciel chciał częściowo wykupić budynki i maszyny należące do legnickiej wytwórni. Pragnął, by znów produkowano tam pianina i fortepiany z logiem Ed. Seiler. Niestety nie udało mu się to. Wytwórnia upadła pod koniec 1998 r. Później na jej terenie znajdował się salon meblowy oraz zakład zajmujący się produkcją bielizny z [[bawełna|bawełny]].

 

== Historia - wytwórnia Eduarda Seilera ==