'''Stiefan Władimirowicz Procenko''', [[język rosyjski|ros.]] Стефан Владимирович Проценко (ur. w [[1874]] r. we wsi Karpowka w guberni charkowskiej, zm. 28 grudnia [[1960]] r. we wsi Wyrica) - rosyjski, a następnie radziecki duchowny [[prawosławie|prawosławny]], kapelan pułkowy [[Wehrmacht]]u pod koniec [[II wojna światowa|II wojny światowej]]
Ukończył szkołę cerkiewno-parafialną. Następnie zmobilizowano go do armii rosyjskiej. Służył w lejbgwardii Pułku Siemionowskiego. Po ukończeniu służby wojskowej wstąpił w [[1895]] r. do [[monastyr]]u. Przebywał w [[pustelnia]]ch Siandiemskiej i Nikiforskiej, a następnie męskim monasterze św. Cyryla Czełmogorskiego. Został [[hieromnich]]em, przyjmując przy postrzyżynach mniszych imię Serafin. W latach [[1917]]-[[1923]] na polecenie metropolity [[eparchia petersburska i ładoska|piotrogrodzkiego]] [[Beniamin (Kazanski)|Beniamina]] zaprojektował metochion swojego monasteru w [[Sankt Petersburg|Piotrogradzie]], a następnie kierował jego budową. Jednocześnie od [[1919]] r. jako [[igumen]] był proboszczem [[cerkiew|cerkwi]] Św. Cyryla Czełmogorskiego w Piotrogradzie. Do [[1932]] r. jako [[archimandryta]] służył w cerkwi Pekińskiej. W poł. kwietnia [[1932]] r. został aresztowany przez [[OGPU]]. Po procesie skazano go na karę 5 lat [[łagier|łagrów]]. Odbywał ją w [[Mordowia|Mordowii]]. Po wypuszczeniu na wolność pod koniec lat 30., zamieszkał we wsi Wyrica, gdzie powołał tajny monaster. Po zajęciu wsi przez wojska niemieckie w II poł. sierpnia [[1941]] r., zalegalizował prowadzony przez siebie monaster Objawienia Pańskiego. W ramach [[Misja prawosławna w Pskowie|Pskowskiej Misji Prawosławnej]] służył w różnych cerkwiach w okupowanej Wyricy, a następnie w cerkwi św. Mikołaja we wsi Liubiatowo koło [[Psków|Pskowa]]. Prowadził propagandę werbunkową do oddziałów [[Rosyjska Armia Wyzwoleńcza|Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej]] (ROA). Za zasługi na pocz. [[1944]] r. otrzymał funkcję kapelana pułkowego w stopniu podporucznika Wehrmachtu. Po wyzwoleniu miasta przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] aresztowało go [[NKWD]] 30 lipca [[1945]] r. Po procesie został skazany na pocz. maja [[1946]] r. na karę 20 robót katorżniczych, ale wkrótce skrócono ją do 10 lat. W poł. lat 50. wyszedł na wolność. Krótko przebywał w [[Monaster Pskowsko-Pieczerski|Monasterze Pskowsko-Pieczerskim]]. Zamieszkał w Leningradzie, po czym powrócił do Wyricy.
