Stanisław Diabeł Stadnicki: Różnice pomiędzy wersjami

Został zapamiętany jako awanturnik i sławny warchoł, nazwany "Diabłem Łańcuckim". Początkowo bardzo zasłużył się dla korony, jako [[rotmistrz]] biorąc udział w wyprawie [[Stefan Batory|Stefana Batorego]] na [[Gdańsk]] i [[Moskwa|Moskwę]]. Urażony, że jego wyczyny nie zostały docenione, wyjechał na Węgry, gdzie w wojsku cesarza [[Rudolf II Habsburg|Rudolfa II]] walczył przeciw [[Turcy|Turkom]]. Później popierał arcyksięcia [[Maksymilian III Habsburg|Maksymiliana]] w staraniach o koronę polską i przez jakiś czas przebywał na [[Śląsk|Śląsku]]. Brał udział po stronie austriackiej w oblężeniu [[Zamek w Olsztynie (województwo śląskie)|zamku Olsztyn koło Częstochowy]], gdzie przeszedł do historii jako antybohater. Był przeciwnikiem [[Jan Zamoyski|Jana Zamoyskiego]]. W [[1600]] roku był posłem na [[sejm walny|sejm]]<ref>Andrzej Radman, Marek Ferenc, Rejestr senatorów i posłów na sejmie walnym warszawskim 9 lutego - 21 marca 1600 r., w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. MCCLXVII – 2004, Prace Historyczne, z. 131, s. 98.</ref>. W latach [[1606]]-[[1607]] był jednym z przywódców [[rokosz Zebrzydowskiego|rokoszu Zebrzydowskiego]]. Wziął udział jako jeden z dowódców w [[Bitwa pod Guzowem|bitwie pod Guzowem]], która miała miejsce 5 lipca 1607 roku podczas rokoszu Zebrzydowskiego. Później jednak niespodziewanie zmienił zdanie i uszedł ze swoim wojskiem.