Ludwik II Wittelsbach: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pdbi (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, usunięto zdjęcie zamku Neuschwanstein
Przeredagowane i uzupełnione. Teza, że niepowodzenia małżeńskie przyczyniły się do homoseksualizmu króla bez potwierdzenia w źródłach nie jest do utrzymania
Linia 20:
| quote =
}}
[[Plik:De 20 jarige Ludwig II in kroningsmantel door Ferdinand von Piloty 1865.jpg|thumb|250px|20-letni Ludwik II Wittelsbach w stroju koronacyjnym, obraz Ferdynanda von Piloty (1865)]]
 
'''Ludwik II''', [[Język niemiecki|niem.]] ''Ludwig Friedrich Wilhelm von Wittelsbach'', znany również jako '''Ludwik Szalony''' lub '''Bajkowy Król''' (ur. [[25 sierpnia]] [[1845]] w [[Monachium]], zm. [[13 czerwca]] [[1886]] nad jeziorem [[Starnberger See]]) – [[Władcy Bawarii|król Bawarii]] od [[1864]] do swej śmierci.
 
== Biografia ==
Ludwik II urodził się w pałacu [[pałac Nymphenburg|Nymphenburg]] nieopodal [[Monachium]] jako pierwsze dziecko [[Maksymilian II (król Bawarii)|Maksymiliana II]] i księżniczki [[Prusy (państwo)|pruskiej]] [[Maria Fryderyka Pruska|Marii]]. Wstąpił na tron po śmierci ojca, w wieku 18 lat. Za jego panowania [[Bawaria]] została włączona do [[Rzesza|Rzeszy Niemieckiej]], czemu był osobiście niechętny. Podpisał on co prawda wystosowany z inicjatywy [[Otto von Bismarck|Bismarcka]] list do [[Wilhelm I Hohenzollern|Wilhelma I]], w którym jako najpotężniejszy po królu pruskim władca niemiecki wezwał go do objęcia tronu cesarskiego, ale zdecydowały o tym względy finansowe (zadłużony Ludwik za swoją zgodę przyjął od Bismarcka 6 milionów marek w złocie)<ref>Hanna Adamkowska "Ludwik ze smutnej bajki", "Focus Historia" nr 12/2012</ref>.
Ludwik II urodził się w pałacu [[pałac Nymphenburg|Nymphenburg]] nieopodal [[Monachium]] jako pierwsze dziecko [[Maksymilian II (król Bawarii)|Maksymiliana II]] i księżniczki [[Prusy (państwo)|pruskiej]] [[Maria Fryderyka Pruska|Marii]]. Na chrzcie otrzymał imię Ludwik na cześć dziadka [[Ludwik I Wittelsbach|Ludwika I]] oraz swojego ojca chrzestnego, króla Francji [[Ludwik XVI|Ludwika XVI]]. Dzieciństwo wraz z bratem Ottonem urodzonym w 1848 roku spędzał pod okiem wychowawców na zamku [[Hohenschwangau]], natomiast letnie wakacje w specjalnie wybudowanej willi [[Berchtesgaden]]<ref>Heinz Häfner: Ein König wird beseitigt, Ludwig II. von Bayern. C.H.Beck, München 2008</ref>
 
Ludwik II urodził się w pałacu [[pałac Nymphenburg|Nymphenburg]] nieopodal [[Monachium]] jako pierwsze dziecko [[Maksymilian II (król Bawarii)|Maksymiliana II]] i księżniczki [[Prusy (państwo)|pruskiej]] [[Maria Fryderyka Pruska|Marii]]. Wstąpił na tron po śmierci ojca, w wieku 18 lat. Za jego panowania [[Bawaria]] została włączona do [[Rzesza|Rzeszy Niemieckiej]], czemu był osobiście niechętny. Podpisał on co prawda wystosowany z inicjatywy [[Otto von Bismarck|Bismarcka]] list do [[Wilhelm I Hohenzollern|Wilhelma I]], w którym jako najpotężniejszy po królu pruskim władca niemiecki wezwał go do objęcia tronu cesarskiego, ale zdecydowały o tym względy finansowe (zadłużony Ludwik za swoją zgodę przyjął od Bismarcka 6 milionów marek w złocie)<ref>Hanna Adamkowska "Ludwik ze smutnej bajki", "Focus Historia" nr 12/2012</ref>.
 
Od początku swego panowania Ludwik II zaangażowany był w promocję sztuki, zwłaszcza muzyki kompozytora [[Ryszard Wagner|Ryszarda Wagnera]]. Dzięki hojnemu mecenatowi i przy jego "duchowym" współudziale powstawały kolejne dzieła mistrza [[Śpiewacy norymberscy]] w 1868, [[Złoto Renu]] w 1869 czy [[Walkiria (opera)]] w 1870 roku. Od 1872 roku król coraz bardziej stroniący od ludzi kazał grywać sobie poszczególne utwory przy pustej widowni. Walnie przyczynił się poprzez kolejne dotacje na rzecz Wagnera do budowy wielkiego teatru operowego, umożliwiającego realizację wizji muzycznych i dramaturgicznych swojego ulubionego kompozytora. Ludwik II pozostał przyjacielem Wagnera aż do jego śmierci, choć nigdy nie były to relacje łatwe i proste.
 
[[Plik:König Ludwig II; inBavaria bayrischer GeneralsuniformRex.jpg|thumb|150px|right|21-letni Ludwik II. Portretw zlatach 1864młodości]]
Ludwik był ekscentryczną osobą, np. utożsamiał się z [[Parsifal (postać literacka)|Parsifalem]]. Jego dziwactwo (przez niektórych uznawane za chorobę psychiczną) postępowało wraz z kolejnymi niepowodzeniami w polityce zagranicznej i wewnętrznej. Pod koniec rządów praktycznie odseparował się od świata, spędzając czas w swoich baśniowych pałacach w [[Alpy|Alpach]]. Najsłynniejszy z nich, [[Neuschwanstein]], nigdy nie został ukończony, lecz mimo to jest jedną z najpopularniejszych niemieckich atrakcji turystycznych i symbolem [[Bawaria|Bawarii]]. Wielu współczesnych badaczy uważa, że "nietypowe" zachowania bawarskiego króla nie wynikały z obłędu, lecz stresu i problemów nieodłącznie związanych ze sprawowaniem władzy przez wrażliwą jednostkę. Ludwik II był nie tylko wielkim budowniczym niesamowitych pałaców (poza [[Neuschwanstein]] wybudował również pałace [[Herrenchiemsee]] i [[Pałac Linderhof|Linderhof]]; czwarty z pałaców - Falkenstein - pozostał w sferze planów). Zasłynął również jako mecenas [[Richard Wagner|Ryszarda Wagnera]]. Jest wielce prawdopodobne, że gdyby nie królewskie wsparcie pieniężne, nigdy nie powstałby ''[[Pierścień Nibelunga]]''.
 
[[Plik:De 20 jarige Ludwig II in kroningsmantel door Ferdinand von Piloty 1865.jpg|thumb|250px|lewo|20-letni Ludwik II Wittelsbach w stroju koronacyjnym, obraz Ferdynanda von Piloty (1865)]]
Ludwik nigdy się nie ożenił, choć był zaręczony z księżniczką bawarską – [[Zofia Charlotta Wittelsbach|Zofią Charlottą]], jego kuzynką i siostrą cesarzowej [[Elżbieta Bawarska|Elżbiety]]. Zaręczyny ogłoszono [[22 stycznia]] [[1867]], ale po licznych zmianach daty ślubu, Ludwik wycofał się z danego słowa w październiku tego samego roku, Zofia zaś poślubiła [[Ferdynand d'Alençon|Ferdynanda d'Alençon]], wnuka [[Ludwik Filip|Ludwika Filipa]]. Wydarzenia roku [[1867]] utwierdziłyprzyczyniły królasię wwalnie przekonaniudo oizolacji własnym [[homoseksualizm]]iekróla, co,który jakobez żereszty Ludwikoddał byłsię gorliwym [[katolicyzm|katolikiem]], nie pozostało bez wpływu na jegosztuce i tak chwiejną psychikębudownictwu. [[9 czerwca]] [[1886]] Ludwik II został oficjalnie uznany za niepoczytalnego i pozbawiony tronu w wyniku spisku zawiązanego przez wrogich mu ministrów z jego wujem, księciem [[Luitpold Karol Wittelsbach|Luitpoldem]], na czele. Następnie został uwięziony w [[zamek Berg (Bawaria)|zamku Berg]], nad jeziorem [[Starnberger See]], na południe od Monachium.
 
Niejasna jest jego śmierć w jeziorze Starnberg, rozważane było samobójstwo i morderstwo. [[13 czerwca]] [[1886]] odnaleziono ciało Ludwika i jego lekarza [[Bernhard von Gudden|Bernharda von Guddena]], w jeziorze [[Starnberger See]], niedaleko brzegu. Ludwik został pochowany [[Kościół św. Michała w Monachium|w kościele św. Michała w Monachium]].