M7 Priest: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat., ilustracja, infobox |
|||
Linia 1:
{{W edycji|Mati7}}
{{Czołg infobox
|nazwa = 105mm Howitzer Motor Carriage M7<br />Priest
Linia 4 ⟶ 5:
|podpis grafiki = Samobieżna haubica M7 w [[muzeum Beyt ha-Totchan]] w Izraelu
|kraj = {{Państwo|USA}}
|producent = ALCO (American Locomotive Company)
|typ pojazdu = [[samobieżne działo polowe|samobieżna haubica]]
|trakcja = gąsienicowa
Linia 15 ⟶ 16:
|transmisja = mechaniczna
|pojemność zbiorników = 662 l
|pancerz = grubość:
|długość = 6,02 m
|szerokość = 2,88 m
Linia 27 ⟶ 28:
|zasięg = 130 – 200 km (po drodze)
|brody = 1,00 m
|rowy = 2,
|ściany = 60 cm
|kąt podjazdu = 30º
|przechył boczny =
|uzbrojenie = 1 [[haubica]] M1A2 kal. 105 mm (zapas amunicji – 69 szt.)<br />1 [[wielkokalibrowy karabin maszynowy]] [[Karabin maszynowy M2|Browning M2HB]] kal. 12,7 mm (zapas amunicji – 300 szt.)
|donośność haubicy. = 10 050 m
|wyposażenie =
|użytkownicy = [[Stany Zjednoczone]], [[Wielka Brytania]]
Linia 38 ⟶ 40:
}}
[[Plik:M7-priest-korea.jpg|thumb|250px|M7 w Korei, 1951]]
[[Plik:M7-Priest-OWI-1.jpg|thumb|M7 Priest]]
'''Howitzer Motor Carriage M7''' – [[Stany Zjednoczone|amerykańska]] [[samobieżne działo polowe|haubica samobieżna]] zaprojektowana i używana w okresie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Przez żołnierzy brytyjskich nazywana była "Priest" (ksiądz) ze względu na przypominające [[ambona (architektura)|ambonę]] stanowisko strzelca.
== Historia ==
Po wybuchu II wojny światowej amerykańscy obserwatorzy zdali sobie sprawę z potrzeby posiadania samobieżnego pojazdu artyleryjskiego z odpowiednio dużym działem nadającym się do wspomagania operacji piechoty. Wcześniejsze doświadczenia z [[T19]] pokazały, że taki pojazd musi być opancerzony i mieć podwozie gąsienicowe. Do produkcji nowego pojazdu zdecydowano się użyć podwozia z czołgu średniego [[M3 Lee]]. Pojazd otrzymał tymczasowe oznaczenie '''T32'''. Został on uzbrojony w haubicę M1A2 kalibru 105 mm i [[wielkokalibrowy karabin maszynowy]] kalibru 12,7 mm. Po próbach polowych, został przyjęty do uzbrojenia w lutym [[1942]] pod oznaczeniem '''M7'''. Produkcja seryjna ruszyła miesiąc później.
=== T32 ===
Dwa prototypy wozu nazwanego oficjalnie 105 mm Howitzer Motor Carriage T32 zostały zamówione w ALCO (American Locomotive Company). Prototypy były gotowe w styczniu 1942 roku. Zostały one skierowane na poligon doświadczalny Aberdeen Proving Ground w stanie [[Maryland]]. Próby wypadły pozytywnie i po drobnych zmianach, pierwszy prototyp został wysłany w lutym do [[Fort Knox]] na testy eksploatacyjne. W tym samym czasie drugi prototyp, pozostawiony na poligonie Aberdeen, przeszedł większe modyfikacje. Zmniejszono sylwetkę działa poprzez przekonstruowanie mocowań haubicy. Wiązało to się jednak ze zmniejszeniem maksymalnego podniesienia lufy z 65 stopni do 35 stopni. Obniżono burty przedziału bojowego o 28 cm, zaś przednią płytę, dla lepszej ochrony pancernej, podwyższono o 7,6 cm. Zmiana w ułożeniu amunicjii zaowocowała możliwością przewozu większej liczby pocisków - z 44 do 57.
== Służba ==
Linia 70 ⟶ 75:
{{osobny artykuł|Kangaroo}}
Brytyjska konwersja M7. Transporter opancerzony. [[Kangaroo]] mógł przewozić 20 żołnierzy i miał dwuosobową załogę. Pomiędzy październikiem 1944, a kwietniem 1945 przebudowano tak 102 pojazdy.
== Bibliografia ==
Magazyn ''Technika Wojskowa Historia'' nr 1/2013, Michał Fiszer i Jerzy Gruszczyński ''Działo samobieżne M7 Priest''
== Linki zewnętrzne ==
| |||