Wojna domowa w Ugandzie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Przenoszę linki interwiki (4) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q3119017 |
drobne merytoryczne |
||
Linia 10:
|przyczyna =
|terytorium =
|strona1 = [[Plik:Flag of Uganda.svg|22x20px]]
|strona2 = [[National Resistance Army|Narodowa Arma Oporu]] (NRA)
|dowódca1 = [[Milton Obote]]
Linia 34:
|straty2 =
}}
'''Wojna domowa w Ugandzie '''(znana także pod nazwą "''Wojny w buszu''" lub "''Wojny Luwero''") - kampania partyzancka prowadzona w latach [[1981]] - [[1986]] w [[Uganda|Ugandzie]] przez
== Geneza konfliktu ==
Po [[Wojna ugandyjsko-tanzańska|wojnie ugandyjsko-tanzańskiej]] i obaleniu [[Idi Amin]]a w [[1979]] roku, nastał okres intensywnej konkurencji i walki o władzę pomiędzy różnymi grupami, które pomagały tanzańskiej armii podczas wojny. Grupy które zjednoczyły się w
NCC doprowadziła do upadku rządu tymczasowego [[Yusuf Lule|Yusufa Lule]] i zastąpienia go przez nowego prezydenta, [[Godfrey Binaisa]]. Binaisa został obalony 12 maja 1980 przez Wojskową Komisję, wpływową grupę UNLF kierowaną przez Paulo Muwanga, którego zastępcą został [[Yoweri Museveni]] (wówczas lidera Ruchu Patriotycznego Ugandy). Kraj dostał się pod kierownictwo Prezydenckiej Komisji Ugandy, składającej się m.in. z Paulo Muwanga, Yoweri Museveniego, Oyite Ojok i Tito Okello. Prezydencka komisja rządziła Ugandą do wyborów w grudniu 1980 roku, które wygrała partia Miltona Obote - Ugandyjski Kongres Ludowy (UPC). Yoweri Museveni nie uznał wyników wyborów i ogłosił zbrojny bunt przeciwko nowemu rządowi.
== Wojna ==
Yoweri Museveni oraz jego zwolennicy schronili się w południowo-zachodniej części kraju, tworząc
Wojna rozpoczęła się [[6 lutego]] [[1981]] roku, od ataku NRA na wojskową instalacje w regionie Mubende. Museveni, który miał doświadczenia w wojnie partyzanckiej z [[FRELIMO|Frontu Wyzwolenia Mozambiku]] (FRELIMO) oraz [[FRONASA|Frontu Ocalenia Narodowego]] (FRONASA), utworzonych w Tanzanii do walki z Idi Aminem. NRA rozpoczęła kampanię na obszarach wiejskich, wrogo nastawionych do rządu Obote, zwłaszcza w środkowej i zachodniej [[Buganda|Bugandzie]] oraz w [[Ankole]] i [[Bunyoro]] w zachodniej Ugandzie<ref>{{cytuj stronę| url= http://lcweb2.loc.gov/cgi-bin/query/r?frd/cstdy:@field%28DOCID+ug0023%29| tytuł = A Country Study: The Second Obote Regime: 1981-85| data dostępu =2009-08-24| autor = | data =1990-12| praca = | opublikowany = [[Biblioteka Kongresu Stanów Zjednoczonych]]| oznaczenie = | strony =| język =en}}</ref>.
Linia 61:
=== Zwycięstwo NRA ===
Przed śmiercią Olara-Okello, NRA było prawie pokonane, sam Museveni żył na emigracji w [[Szwecja|Szwecji]]. W obliczu konfliktów w UNLA i zamachu stanu, wojna partyzancka nabrała rozmachu.
W grudniu 1985 roku, rząd Tito Okello podpisał porozumienie pokojowe z NRA w [[Nairobi]]. Zawieszenie broni zostało załamane niemal natychmiast. W styczniu 1986 roku, Salim Saleh nakazał przeprowadzenie ataku na [[Kampala|Kampalę]], obalając Tito Okello. [[Yoweri Museveni]] został nowym prezydentem i jest nim do tej pory. NRA stała się armią narodową; później zmieniała nazwę na
{{Przypisy}}
| |||