Laureano Eleuterio Gómez Castro: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w 1889 roku, w Bogocie. Ukończył się studia inżynieryjne, szybko jednak poświęcił się działalności politycznej i w 1932 roku stanął na czele partii konserwatywnej. Był gorącym zwolennikiem rządów [[Autorytaryzm (ustrój)|autorytarnych]], z uznaniem odnosił się do [[faszyzm|faszystowskich]] systemów. Kilkakrotnie z powodu swojej działalności politycznej musiał udawać się na emigrację. W 1946 roku w Kolumbii przejęli władzę konserwatyści i Gómez objął w nowym rządzie stanowisko Ministra Spraw Zagranicznych. Niemniej wkrótce potem oskarżony został o udział w zamachu na życie przywódcy liberałów i zmuszony do udania się na emigrację. Do Kolumbii wrócił w 1950 roku. Przeprowadzone wówczas wówczas warunkach stanu wyjątkowego wybory zapewniły mu urząd prezydenta. Sprawował represyjne rządy, wprowadził cenzurę prasy i prześladował przeciwników politycznych. Polityka ta doprowadziła do wybuchu powstania chłopskiego. W 1953 roku Gómez został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska i udania się na emigrację do [[Francisco Franco|frankistowskiej]] [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Jednak następca Gómeza – [[Gustavo Rojas Pinilla]] rządził jeszcze brutalniej od niego. W 1957 roku Gómez powrócił do Kolumbii, doprowadzając we współpracy z liberałami do wyboru prezydenta [[Alberto Lleras Camargo]]. Zmarł w Bogocie w 1965 roku.