Kazimierz Ruciński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto nadkategorie za pomocą HotCat, WP:SK
Linia 3:
'''Kazimierz Ruciński-Nagórny'''<ref>Przydomek Nagórny przywrócony został rodzinie, na mocy postanowienia Sądu Grodzkiego w Poznaniu, w roku 1929.</ref> (ur. [[21 grudnia]] 1873 w [[Poznań|Poznaniu]], zm. w lutym [[1945]] w [[Bergen-Belsen]]) – polski architekt
 
Jego ojcem był Kalikst, urzędnik Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Vesta” oraz urzędnik konsystorski Archidiecezji Poznańskiej, matką Anna Otto-Trąmpczyńska. Uczęszczał do [[GimnazjumLiceum Ogólnokształcące św. Marii Magdaleny w Poznaniu|gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu]]. Maturę zdał w roku 1896 w Krakowie. Następnie studiował architekturę na politechnikach w [[Charlottenburg (poddzielnica Berlina)|Charlottenburgu]], [[Monachium]] i [[Wiedeń|Wiedniu]]. W roku 1902 uzyskał dyplom architekta. Po odbyciu praktyki zawodowej powrócił w 1903 do Poznania i rozpoczął samodzielna działalność. W roku 1909 ożenił się z Zofią Cecylią Müller.
 
W sierpniu 1919 roku objął kierownictwo Wydziału Budowlanego Urzędu Osadniczego. W 1920 roku, decyzją pierwszej polskiej rady miejskiej został wybrany członkiem magistratu i radcą i budownictwa. Przez 12 lat pełnił obowiązki [[decernent]]a Wydziału Budownictwa Naziemnego. W roku 1923 stworzył przy Wydziale pracownię architektoniczną.