Pseudo-Dionizy Areopagita: Różnice pomiędzy wersjami

Do dziś nie ustalono tożsamości Pseudo-Dionizego. On sam pisze o sobie, że nawrócił się w wyniku wysłuchania mowy [[Paweł z Tarsu|świętego Pawła]] na [[Ateny|ateńskim]] [[areopag]]u, co potwierdzają [[Dzieje Apostolskie]] (Dz 17, 34 n.). Pseudo-Dionizy w swych pismach nazywa św. Pawła nauczycielem, ponadto adresuje listy do towarzyszy świętego – [[Tymoteusz]]a i [[Tytus]]a, a także do [[Jan Ewangelista|Apostoła Jana]]. Twierdzi, iż był świadkiem ciemności, jaka nastała po śmierci [[Jezus Chrystus|Chrystusa]] na krzyżu. [[Euzebiusz z Cezarei]] w ''Historii kościelnej'' przedstawia Dionizego jako pierwszego biskupa Aten. Z kolei tradycja francuska głosi, iż był on apostołem [[Galowie|Galów]] oraz pierwszym biskupem [[Paryż]]a, który zginął śmiercią męczeńską na wzgórzu [[Montmartre]]. Jednak poza świadectwem samego autora ''Corpus Dionysiacum'' nie ma żadnych dowodów na to, iż jest on występującym w Dziejach Apostolskich [[Dionizy Areopagita|Dionizym Areopagitą]]. Pierwsze wzmianki o dziele Pseudo-Dionizego pojawiają się ok. [[VI wiek|VI]] wieku w trzecim liście [[Patriarcha Antiochii|patriarchy Antiochii]] [[Sewer z Antiochii|Sewera]] do [[Jan Gramatyk z Cezarei|Jana Gramatyka z Cezarei]] oraz w innych dziełach Sewera: ''Adversus Apologiam Juliani'' i ''Contra Addictiones Juliani'', które powstawały między [[518]] a [[528]] rokiem. Stąd wniosek, że teksty Pseudo-Dionizego musiały zostać napisane właśnie przed tą datą. Udało się także ustalić datę, po której ''Corpus Dionysiacum'' musiało powstać. Wywnioskowano to z samego tekstu dzieła, a dokładniej z rozdziału III o hierarchii kościelnej, gdzie w opisie liturgii pojawia się śpiew ''Credo''. Śpiew ten został wprowadzony do obrzędu [[Boska liturgia|Boskiej liturgii]] [[Eucharystia (sakrament)|Eucharystii]] w kościele [[Antiochia (Turcja)|antiocheńskim]] w [[476]] roku przez patriarchę [[Piotr Folusznik|Piotra Folusznika]]. Obecnie przeważa pogląd że autor był Grekiem, prawdopodobnie mnichem, piszącym w [[Syria|Syrii]], na przełomie [[V wiek|V]] i [[VI wiek|VI w]].

"Corpus Dionysiacum" z siłą prawie apostolskiego autorytetu<ref name="b16">{{cytuj stronę|url=http://kosciol.wiara.pl/wydruk.php?grupa=6&art=1210945366&dzi=1142592788|tytuł=Pseudo-Dionizy Areopagita. Katecheza Benedykta XVI z 14 maja 2008|autor=[[Benedykt XVI]]|data=16 maja 2008|opublikowany=Wiara.pl|data dostępu=2009-08-08}}</ref> stało się jednym z fundamentów życia duchowego najpierw w świecie greckojęzycznym zyskując szacunek tak znanych teologów jak Święty [[Maksym Wyznawca]]. Na Zachód pisma jego dotarły jako podarunek cesarza bizantyjskiego dla cesarza [[Ludwik Pobożny|Ludwika Pobożnego]], a paryskie opactwo świętego Dionizego, biskupa i męczennika pokwapiło się o tłumaczenie na łacinę, którego dokonał opat [[Hilduin]], zaś w 20 lat później, następca Ludwika, cesarz [[Karol II Łysy]] zlecił [[Jan Szkot Eriugena|Janowi Szkotowi Eriugenie]] dokonać nowego tłumaczenia. W tak świetnym tłumaczeniu i opatrzone komentarzami znanego filozofa, pisma Dionizego Areopagity w aurze chwały starożytnej prędko zyskały na Zachodzie wielki wpływ i znaczenie, lansując m.in. pogodzenie złożoności i hierarchicznej struktury świata stworzonego z odwiecznie przekraczającym wszystko pojęciem Boga jedynego<ref name="b16"/>.

* ''Imiona Boskie. Do Tymoteusza brata w kapłaństwie (rozdz.1)'', przeł. M. Dzielska, konsultacja filozoficzna J. Misiek, „Znak” 48 (1996), z.491, s.20-27.

* Stępień, T. P., ''Pseudo-Dionizy Areopagita chrześcijanin i platonik : polemiczne aspekty pism Corpus Dionysiacum w kontekście mowy św. Pawła na Areopagu (Dz 17,22-31)'', wydawca:Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2006, Warszawa, ISBN 837072371383-7072-371-3, ISBN 9788370723712978-83-7072-371-2.

* {{Cytuj książkę | autor = Teresa Benedykta od Krzyża | tytuł = Drogi poznania Boga : studium o Dionizym Areopagicie i przekład jego dzieł | inni = G. Sowinski (redakcja) | wydawca = Wydawnictwo Karmelitów Bosych | rok = 2006 | miejsce = Kraków | isbn = 8373052135}}. ISBN 9788373052130978-83-7305-213-0

* Tekst grecki z tłumaczeniem łacińskim: [http://www.documentacatholicaomnia.eu/30_20_0531-0533-_Dionysius_Aeropagita.html Dionysius_Aeropagita].