''"Teraz – rzekł – Panie, sługę Twego puść z pokojem!"''
[[Jan Paweł II]] w [[testament Jana Pawła II|swym testamencie]] (w dopisku zrobionym w marcu [[2000|2000 r.roku]] podczas odprawiania rekolekcji wielkopostnych) przywołując ten kantyk używa pierwszych słów jego łacińskiej wersji: Nunc„Nunc dimittisdimittis” (tymi słowami rozpoczyna się kantyk Symeona w wersji zamieszczonej w łacińskim brewiarzu -– tę modlitwę [[Jan Paweł II]] odmawiał codziennie wieczorem przed udaniem się na spoczynek). Papież, prowadząc rozważania o swojej ewentualnej śmierci i zakończeniu posługi, zastanawia się, czy tak jak Symeon, zobaczywszy Jezusa, wypowiedział słowa kantyku, tak on sam wprowadziwszy Kościół w III tysiąclecie (czym wypełnił swoje zadanie jako [[Biskup Rzymu]]) powinien wypowiedzieć te same słowa. Pierwsze relacje dziennikarskie po upublicznieniu tego testamentu ([[7 kwietnia]] [[2005|2005 roku]]) w błędny sposób dokonywały tłumaczenia z [[język łaciński|języka łacińskiego]]. Nie znający łaciny dziennikarze tłumaczyli słowa „Nunc dimittis” jako „Nigdy nie podam się do dymisji”, co w sposób oczywisty wypaczało ich sens.
Pierwsze relacje dziennikarskie po upublicznieniu tego [[testament Jana Pawła II|testamentu]] (7 kwietnia 2005 r.) w błędny sposób dokonywały tłumaczenia z języka łacińskiego. Nie znający łaciny dziennikarze (np. Jacek Pałasiński w TVN 24) tłumaczyli słowa Nunc dimittis jako "Nigdy nie podam się do dymisji", co w sposób oczywisty wypaczało ich sens.
