Hans Hahn: Różnice pomiędzy wersjami

Uczył się w ''Technische Hochschule'' w [[Wiedeń|Wiedniu]], doktoryzował się w [[1902]] na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie Wiedeńskim]]. Studiował też w [[Strasbourg]]u, [[Monachium]] i w [[Uniwersytet w Getyndze|Getyndze]], wykładał w [[Innsbruck]]u i Wiedniu. W [[1921]] został mianowany profesorem na Uniwersytecie Wiedeńskim. Był promotorem m.in. [[Karl Menger|Mengera]] (w [[1924]]), [[Witold Hurewicz|Hurewicza]] (w [[1926]]) i [[Kurt Gödel|Gödla]] (w [[1929]]),

Wśród matematycznych osiągnięć Hahna, do najbardziej znanych należą [[twierdzenie Hahna-Banacha]] (które opublikował w [[1927]], dwa lata przed [[Stefan Banach|Banachem]]), [[twierdzenie Banacha-Steinhausa]] (które udowodnił niezależnie od Banacha i [[Hugo Steinhaus|Steinhausa]], choć po nich), twierdzenie Hahna o rozkładzie dla miar znakowanych, twierdzenie Hahna-[[Stefan Mazurkiewicz|Mazurkiewicza]] charakteryzujące [[funkcja ciągła|ciągłe]] [[Obraz (matematyka)|obrazy]] odcinka i twierdzenie o zanurzaniu [[grupaGrupa abelowa|grup abelowych]] [[Grupa liniowo uporządkowana|liniowo uporządkowanych grup]] abelowych w grupę addytywną [[ciałoCiało rzeczywiście(formalnie) domknięterzeczywiste|ciała rzeczywiście domkniętego]].