Augustyn Wołoszyn: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
m →‎Życiorys: drobne merytoryczne, poprawa linków
Linia 29:
15 marca 1939 ks. Augustyn Wołoszyn został (pierwszym i ostatnim) prezydentem [[Karpato-Ukraina|Karpato-Ukrainy]]. Na ten urząd został zaprzysiężony w [[Chust]] o godzinie 12. Niemal natychmiast nadeszła wiadomość o wkroczeniu na teren Karpato-Ukrainy wojsk węgierskich. [[Adolf Hitler]] mimo iż kilka godzin wcześniej dał przyzwolenie na niepodległość nowego państwa teraz odmówił udzielenia pomocy i wezwał do nie stawiania oporu wkraczającym wojskom węgierskim. Po uzyskaniu odmowy na prośbę o udzielenie pomocy ze strony [[Rumunia|Rumunii]], ok. godziny 18 ks. Wołoszyn wraz z członkami rządu opuścił Chust i schronił się w [[Rumunia|Rumunii]] co w praktyce oznaczało koniec pełnienia przezeń funkcji prezydenta<ref>''Republika która trwała tylko 8 godzin'' Nowy Dziennik 5 czerwca 1939 wyd. wieczorne, s. 5</ref>
 
Okres [[II wojna światowa|II wojny światowej]] ks. Augustyn Wołoszyn spędził w [[Praga|Pradze]] jako dziekan i rektor [[Wolny Uniwersytet Ukraiński|Wolnego Uniwersytetu Ukraińskiego]]. 21 maja 1945 został tam aresztowany przez sowiecką policję polityczną[[Smiersz]] i wywieziony do [[Moskwa|Moskwy]]. W lipcu 1945 zamordowany przez [[NKWD]] w więzieniu na [[Butyrki|Butyrkach]].
 
15 marca 2002 odznaczony pośmiertnie przez prezydenta [[Leonid Kuczma|Leonida Kuczmę]] tytułem [[Bohater Ukrainy|Bohatera Ukrainy]].