Augustyn Wołoszyn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Życiorys: poprawa linków |
m →Życiorys: drobne merytoryczne |
||
Linia 29:
15 marca 1939 został (pierwszym i ostatnim) prezydentem [[Karpato-Ukraina|Karpato-Ukrainy]]. Na ten urząd został zaprzysiężony w [[Chust]] o godzinie 12. Niemal natychmiast nadeszła wiadomość o wkroczeniu na teren Karpato-Ukrainy wojsk węgierskich. [[Adolf Hitler]] mimo iż kilka godzin wcześniej dał przyzwolenie na niepodległość nowego państwa teraz odmówił udzielenia pomocy i wezwał do nie stawiania oporu wkraczającym [[Honvéd|wojskom węgierskim]]. Po uzyskaniu odmowy na prośbę o udzielenie pomocy ze strony [[Królestwo Rumunii|Rumunii]], ok. godziny 18 ks. Wołoszyn wraz z członkami rządu opuścił Chust i 16 marca 1939 schronił się w Rumunii, co oznaczało ''[[de facto]]'' koniec pełnienia funkcji prezydenta Karpato-Ukrainy.
Okres [[II wojna światowa|II wojny światowej]] spędził w [[Praga|Pradze]] jako profesor [[pedagogika|pedagogiki]], kierownik katedry pedagogiki, prodziekan wydziału filozoficznego, wreszcie rektor [[Wolny Uniwersytet Ukraiński|Wolnego Uniwersytetu Ukraińskiego]]. 21 maja 1945 został tam aresztowany przez [[Smiersz]] i wywieziony do [[Moskwa|Moskwy]]. Przetrzymywany w więzieniu [[Lefortowo]], w lipcu 1945
15 marca 2002 odznaczony pośmiertnie przez prezydenta [[Leonid Kuczma|Leonida Kuczmę]] tytułem [[Bohater Ukrainy|Bohatera Ukrainy]].
| |||