Augustyn Wołoszyn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków, drobne merytoryczne |
m →Życiorys: drobne redakcyjne |
||
Linia 32:
W 1918 przewodniczył Podkarpackiej Radzie Narodowej, która w 1919 skutecznie postulowała włączenie Rusi Zakarpackiej do [[Pierwsza Republika Czechosłowacka|Czechosłowacji]]. W 1920 był jednym z założycieli [[Ruska Partia Włościańska|Ruskiej Partii Włościańskiej]], przekształconej w 1924 w Partię Chrześcijańsko-Narodową, z ramienia której był w latach 1925–1929 posłem do Zgromadzenia Narodowego Czechosłowacji. W latach 1935-1938 honorowy prezes [[Proswita|Proswity]] w [[Użhorod]]zie.
26 października 1938 został premierem rządu [[autonomia|autonomicznej]] [[Ukraina Karpacka|Ukrainy Karpackiej]] w ramach [[Druga Republika Czechosłowacka|Czecho-Słowacji]]. Sprawował rządy [[autorytaryzm (ustrój)|autorytarne]]. Po rozwiązaniu 28 grudnia 1938 przez rząd [[Druga Republika Czechosłowacka|Czecho-Słowacji]] istniejących partii politycznych jedyną organizacją było utworzone w styczniu 1939 przez działaczy rozwiązanych partii [[Ukraińskie Zjednoczenie Narodowe]], które w lutym 1939 uzyskało 92,4% głosów w wyborach do sejmu Ukrainy Karpackiej. Rząd Wołoszyna podpisał umowy handlowe z [[III Rzesza|
15 marca 1939 został (pierwszym i ostatnim) prezydentem [[Karpato-Ukraina|Karpato-Ukrainy]]. Na ten urząd został zaprzysiężony w [[Chust]] o godzinie 12. Niemal natychmiast nadeszła wiadomość o wkroczeniu na teren Karpato-Ukrainy wojsk węgierskich. [[Adolf Hitler]] mimo iż kilka godzin wcześniej dał przyzwolenie na niepodległość nowego państwa teraz odmówił udzielenia pomocy i wezwał do nie stawiania oporu wkraczającym [[Honvéd|wojskom węgierskim]]. Po uzyskaniu odmowy na prośbę o udzielenie pomocy ze strony [[Królestwo Rumunii|Rumunii]], ok. godziny 18 ks. Wołoszyn wraz z członkami rządu opuścił Chust i 16 marca 1939 schronił się w Rumunii, co oznaczało ''[[de facto]]'' koniec pełnienia funkcji prezydenta Karpato-Ukrainy.
| |||