Słuchowisko: Różnice pomiędzy wersjami

'''Słuchowisko''' – [[dramat]] najczęściej [[radio]]wy, podstawowa artystyczna, [[literatura|literacka]] forma, której tworzywem jest wyłącznie materia foniczna: [[głos ludzki]], efekty akustyczne i [[muzyka]]. TekstyTradycyjnie teksty słuchowisk mająmiały postać zbliżoną do dramatu teatralnego., obecnie, poprzez wprowadzenie narratora, pojawiają się również formy [[epickie|epika]].

W Polsce słuchowisko kojarzone jest głównie z programami emitowanymi w [[Polskie Radio|Polskim Radiu]], zwłaszcza w [[Polskie Radio Program II|Programie 2]], rzadziej w [[Polskie Radio Program I|Programie 1]] i [[Polskie Radio Program III|Programie 3]]. Od [[1988]] roku Zespół Artystyczny [[Teatr Polskiego Radia|Teatru Polskiego Radia]] przyznaje corocznie [[Wielki Splendor]] − nagrodę honorującą aktorów-wykonawców słuchowisk radiowych oraz, okzjonalnieokazjonalnie, całokształt dorobku twórczego w dziedzinie reżyserii, pisarstwa radiowego lub kompozycji muzycznej<ref>{{cytuj stronę|url=http://www2.polskieradio.pl/teatr/nagrody/|tytuł=Polskie Radio : Teatr : Nagrody|opublikowany=Polskie Radio Online|data dostępu=2010-11-16}}</ref>. Od 24 listopada [[2008]] słuchowiska zaczął także nadawać jako pierwszy wśród rozgłośni komercyjnych [[TOK FM#Teatr Radia TOK FM|Teatr Radia TOK FM]]. Słuchowisko bywa jednak nagrywane również przez firmy fonograficzne lub podobne zakłady na płytach i taśmach niezależnie od radia i do innych celów, choć zwykle z wykorzystaniem radiowej bazy technicznej i przy udziale fachowych pracowników radia (słuchowiska dla dzieci, dla niewidomych, edukacyjne, studyjne - studenckie na uniwersyteckich wydziałach polonistyki, w szkołach filmowych i medialnych itp.). Wraz z rozwojem popularności [[audiobooków|Audiobook]], pojawiły się też dźwiękowe adaptacje powieści i komiksów, czytane z podziałem na role i narratora oraz podobną do filmowej, realistyczną warstwą dźwiękową.