Christus Rex (ugrupowanie): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 15:
Program reksistów postulował moralną odnowę belgijskiego społeczeństwa w duchu nauki Kościoła katolickiego, poprzez utworzenie wspólnoty [[korporacjonizm|korporacjonistycznej]] i ograniczenia [[demokracja parlamentarna|demokracji parlamentarnej]]. Korporacjonizm ten zakładał podział struktury państwa na dwie grupy: gospodarczą, obejmującą dziedziny mające związek z produkcją i podziałem dóbr (rolnictwo, przemysł, rzemiosło, handel, kredyt, transport, dobra ogólnego pożytku) oraz pozagospodarczą, zawierającą wszystkie pozostałe społeczne i kulturowe przejawy życia: armię, policję, sądownictwo, naukę i sztukę, oświatę i wychowanie, służbę zdrowia. Grupy te miały być reprezentowane w korporacyjnym parlamencie, wyłaniającym co pewien czas rząd. Nad wszystkim czuwałaby struktura, będąca czymś w rodzaju nadkorporacji, niezwiązana z żadną z dwóch prezentowanych wyżej grup. Jej zadaniem byłoby łagodzenie i zacieranie konfliktów oraz koordynacja działań i interesów czynnych grup w poszczególnych gałęziach produkcji.
 
W celu zagwarantowania ciągłości struktury, L. Degrelle dążył do ustanowienia korporacyjnej [[monarchia dziedziczna|monarchii dziedzicznej]], która mogłaby zapewnić w chwilach kryzysu stabilność władzy. Ponadto reksiści domagali się [[solidaryzm społeczny|solidaryzmu społecznego]], powrotu do tradycyjnych wartości, wprowadzenia silnego rządu, odpowiedzialnego tylko przed królem, zastąpienia głosowania powszechnego głosowaniem rodzin (z dopuszczeniem kobiet do prawa głosu i przyznaniem votum pluralnego głowie rodziny). Występowali przeciw [[materializm]]owi, uosabianegouosabianemu przez przedstawicieli elit politycznych i finansowych, dla których Degrelle ukuł specjalne określenie – "banksterzy". Oni to, na równi z [[marksizm]]em, stali się głównym celem jego ataków.
 
Po kontaktach z nazistami Degelle inkorporował do swej ideologii wątki [[antysemityzm|antysemickie]].