Pentarchia: Różnice pomiędzy wersjami

Koncepcja Pentarchii wywodzi się z tzw. zasady akomodacji, która zakładała dopasowanie struktur organizacji kościelnej do istniejących struktur państwowych. Początkowo więc najważniejszymi ośrodkami chrześcijaństwa były trzy najważniejsze i największe miasta [[Cesarstwo rzymskie|cesarstwa]]: [[Rzym]], [[Aleksandria]] i [[Antiochia (Turcja)|Antiochia]]. Następnie, wobec wyniesienia do godności stolicy cesarstwa, dołączył do nich [[Konstantynopol]]. Na końcu, ze względów prestiżowych, przyznano tytuł Patriarchypatriarchy biskupom [[Jerozolima|Jerozolimy]].

Teoria pentarchii funkcjonowała już w IV wieku. Za wiążącą uznały ją jednak dopiero [[sobór powszechny|Soborysobory powszechne]], które również ostatecznie ustaliły kolejność patriarchów{{fakt|data=2011-01}}. Sankcję prawną nadało tej koncepcji ustawodawstwo cesarskie w tym zwłaszcza novele [[Justynian I Wielki|Justyniana]].

[[Eklezjologia]] [[prawosławie|prawosławna]] tłumaczyła konieczność jedności Patriarchatówpatriarchatów tym, że stanowią one 5 zmysłów [[ciało Chrystusa|Mistycznego Ciała Chrystusa]] i jedynie ich jedność może zapewnić ważność ustaleń [[sobór powszechny|soborów powszechnych]].

W [[2006]] [[papież|biskup Rzymu]] [[Benedykt XVI]] zrezygnował z tytułu ''patriarchy Zachodu''.