Onomastyka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
zmiana kolejności w podrozdziałach, uzupełnienie szczegółowych dyscyplin badawczych, korekta nazw działu i poddziały z gałęzi i dyscypliny |
||
Linia 7:
==Rys historyczny==
Onomastyka rozwinęła się w drugiej połowie XIX wieku w związku z ogólnym rozwojem [[Językoznawstwo synchroniczno-porównawcze|językoznawstwa porównawczego]]. Twórcą onomastyki słowiańskiej był [[Franz Miklosich|Franciszek Miklosich]] (Miklosič), z którego prac korzystali w Polsce historycy (m. in. [[Tadeusz Wojciechowski]], [[Franciszek Bujak]]), a także etnografowie i językoznawcy (m. in. [[Jan Aleksander Karłowicz|Jan Karłowicz]]). Onomastyka polska rozwinęła się za sprawą: [[Jan Rozwadowski|Jana Rozwadowskiego]], [[Mikołaj Rudnicki|Mikołaja Rudnickiego]], [[Witold Taszycki|Witolda Taszyckiego]] i [[Stanisław Rospond (językoznawca)|Stanisława Rosponda]]
==Bibliografie i czasopisma onomastyczne==▼
Prace onomastyczne polskich uczonych, jak i zagranicznych, rejestruje ''Bibliografia onomastyki polskiej''. Bibliografie publikacji wydanych do 1958 roku włącznie opracował [[Witold Taszycki|Witold Taszycki]] przy współudziale M. Karasia i A. Turasiewicza (''Bibliografia onomastyki polskiej'':1960), kolejne opracowanie, rejestrujące publikacje poświęcone onomastyce od roku 1959 do 1970 włącznie, opracował również [[Witold Taszycki|W. Taszycki]] z pomocą M. Karasia i A. Turasiewicza (''Bibliografia onomastyki polskiej'': 1972), stan badań onomastycznych za lata 1970-1980 opracował zespół pod redakcją K. Rymuta (''Bibliografia onomastyki polskiej'': 1983). ▼
Bieżącą bibliografię onomastyki światowej drukuje belgijskie czasopismo [[Onoma]], w Polsce czasopismo [[Onomastica]]. ▼
== Bibliografia ==▼
* Encyklopedia języka polskiego, pod red. S. Urbańczyka, Wrocław 1991, s.235-236.▼
== Główne gałęzie onomastyki ==
Główne
* [[antroponimia]] (od greckiego ''ánthrōpos'', ''człowiek'') – polega na badaniach nazw osobowych,
* [[toponimia]] (od greckiego ''topos'', ''miejsce'') – polega na badaniach nazw miejscowych.
Szczegółowe
* [[etnonimia]] (od greckiego ''ethnos'', ''lud'') – nauka o nazwach plemion,▼
* [[choronimia]] (od greckiego ''choros'', ''kraj'') – nauka o nazwach części świata, krain i państw,
* [[chrematonimia]] (od greckiego ''chrema'', ''rzecz'', ''towar'', ''zdarzenie'') – nauka o nazwach własnych wytworów
▲* [[etnonimia]] (od greckiego ''ethnos'', ''lud'') – nauka o nazwach plemion,
* [[fitonimia]] - nauka o nazwach własnych roślin,
* [[hydronimia]] (od greckiego ''hydōr'', ''woda'') – nauka o nazwach wodnych,
* [[oronimia]] (od greckiego ''oros'', ''góra'') – nauka o nazwach górskich,
* [[zoonimia]] – nauka o nazwach własnych zwierząt,
* [[kosmonimia]] – nauka o nazwach obiektów znajdujących się w Układzie Słonecznym oraz nazwach przyrządów do badania tegoż Układu▼
▲* [[chrematonimia]] (od greckiego ''chrema'', ''rzecz'', ''towar'', ''zdarzenie'') – nauka o nazwach własnych wytworów pracy ludzkiej, np. środków transportu: samochodów, pociągów, samolotów, statków itp.
▲* kosmonimia – nauka o nazwach obiektów znajdujących się w Układzie Słonecznym oraz nazwach przyrządów do badania tegoż Układu
Zgodnie z zasadami polskiej ortografii nazwy własne zapisujemy wielkimi literami.
▲==Bibliografie i czasopisma onomastyczne==
▲Prace onomastyczne polskich uczonych, jak i zagranicznych, rejestruje ''Bibliografia onomastyki polskiej''. Bibliografie publikacji wydanych do 1958 roku włącznie opracował [[Witold Taszycki|Witold Taszycki]] przy współudziale M. Karasia i A. Turasiewicza (''Bibliografia onomastyki polskiej'':1960), kolejne opracowanie, rejestrujące publikacje poświęcone onomastyce od roku 1959 do 1970 włącznie, opracował również [[Witold Taszycki|W. Taszycki]] z pomocą M. Karasia i A. Turasiewicza (''Bibliografia onomastyki polskiej'': 1972), stan badań onomastycznych za lata 1970-1980 opracował zespół pod redakcją K. Rymuta (''Bibliografia onomastyki polskiej'': 1983).
▲Bieżącą bibliografię onomastyki światowej drukuje belgijskie czasopismo [[Onoma]], w Polsce czasopismo [[Onomastica]].
▲== Bibliografia ==
▲* Encyklopedia języka polskiego, pod red. S. Urbańczyka, Wrocław 1991, s.235-236.
== Zobacz też ==
| |||