Stowarzyszenie Pisarzy Polskich: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Powstanie: drobne merytoryczne
Pbk (dyskusja | edycje)
→‎Powstanie: subiektywne
Linia 26:
 
== Powstanie ==
Powstanie SPP w [[Warszawa|Warszawie]] w [[1989]] było możliwe dzięki przemianom historyczno-społecznym w Polsce. Do utworzonej w 1984 roku, nielegalnej organizacji przystąpiła większość najwybitniejszych pisarzy, byłych członków ZLP, którzy - po rozwiązaniu przez władze w stanie wojennym w [[1983]] [[Związek Literatów Polskich|Związku Literatów Polskich]] - nie zdecydowali się wstąpić do reaktywowanej wkrótce potem reżimowej organizacji pisarskiej pod tą samą nazwą, nie chcąc w ten sposób firmować działania władz komunistycznych. Statut SPP głosi, że instytucję tę "tworzyli pisarze podtrzymujący niezależne życie literackie i kulturalne w stanie wojennym i po bezprawnym rozwiązaniu Związku Literatów Polskich w 1983 roku".
 
Rejestracja SPP nastąpiła w 1989 roku, a oficjalny założycielski zjazd Stowarzyszenia odbył się w Warszawie [[31 maja]] [[1989]]. Wybrano wówczas Zarząd Główny (z [[Jan Józef Szczepański|Janem Józefem Szczepańskim]] jako prezesem), w składzie niemal identycznym jak przed rozwiązaniem dawnego Związku Literatów Polskich. Większość niezrzeszonych pisarzy z Polski i przebywających na emigracji, zgłosiła akces w szeregi Stowarzyszenia. Legitymację nr 1 otrzymał [[Czesław Miłosz]].