Muzeum Historyczne w Bielsku-Białej – Zamek książąt Sułkowskich: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Linia 10:
|styl architektoniczny = [[eklektyzm (architektura)|eklektyzm]]
|architekt = [[Emanuel Rost]], Jan Pötzelmeyer, Juliusz Appelt
|inwestor =
|wysokość całkowita =
|wysokość do dachu =
|kondygnacje = 3
|powierzchnia użytkowa =
|rozpoczęcie budowy = [[XIII wiek|XIII w.]]
|ukończenie budowy = [[XIV wiek|XIV w.]]
|przebudowy = [[1570]], [[1787]], [[1855]]-[[1864]]
|zniszczono = [[1645]], [[1762]]
|odbudowano =
|pierwszy właściciel = [[Przemysław I Noszak]]
|kolejni właściciele = [[Piastowie cieszyńscy]], Sunneghowie, [[Sułkowscy]]
|właściciel =
|kod mapy = Bielsko-Biała
|stopniN = 49 |minutN = 49 |sekundN = 19
|stopniE = 19 |minutE = 02 |sekundE = 40
|opis miejsca =
|znak na mapie = Legenda zamek.svg
|commons = Category:Muzeum w Bielsku-Białej - Zamek książąt Sułkowskich
Linia 108:
W Zbrojowni prezentowany jest wybór eksponatów pokazujący przykłady europejskiej [[broń palna|broni palnej]] wojskowej krótkiej i długiej, [[broń drzewcowa|broni drzewcowej]], [[broń sieczna|broni siecznej]] i [[broń kłująca|kłującej]], uzbrojenia ochronnego oraz w osobnym dziale broni [[orient]]alnej. Wśród broni palnej na uwagę zasługują [[pistolet]]y [[Zamek skałkowy|skałkowe]] z zamkami typu francuskiego, pistolety [[Zamek kapiszonowy|kapiszonowe]] zwane ze staropolska pistonowymi i [[pistolety iglicowe]].
 
Bogato reprezentowana jest [[broń sieczna]]. Są to różnego rodzaju [[szabla|szable]], [[półszabla|półszable]], [[pałaszPałasz (broń)|pałasze]]e, [[szaszka|szaszki]], [[Tasak (broń)|tasaki]] i [[rapier]]y. Ciekawostką jest dwusieczny [[miecz katowski]] pochodzący z przełomu XVI i XVII wieku. Broń kłująca to przede wszystkim [[bagnet]]y. Interesującą grupę stanowi zespół [[broń drzewcowa|broni drzewcowej]] z XVI i XVII-wiecznymi [[halabarda]]mi, [[pika]]mi, [[partyzana]]mi i [[włócznia]]mi. Osobny zbiór stanowi broń daleko i [[Bliski Wschód|bliskowschodnia]]. Broń [[Daleki Wschód|dalekowschodnią]] reprezentują dwie włócznie [[Samuraj|japońskich wojowników]].
 
Innymi eksponatami są: [[hełm]] [[Iran|perski]] zwany kula chud oraz tabar, czyli perski [[topór|topór bojowy]] lub ceremonialny topór derwiszów z żeleźcem inkrustowanym obustronnie srebrem o wzorach roślinnych i geometrycznych pochodzące z przełomu XVII i XVIII wieku. Wśród broni orientalnej wyróżniają się także [[jatagan]]y o bogato zdobionych rękojeściach wysadzanych szlachetnymi kamieniami. Wschodnią broń palną reprezentują dwie strzelby skałkowe o łożach [[inkrustacja (zdobnictwo)|inkrustowanych]] [[Kość|kością]] i [[masa perłowa|masą perłową]], tzw. janczarki oraz pistolety skałkowe z zamkami typu śródziemnomorskiego. Uzupełnieniem ekspozycji są tarcze obronne i dekoracyjne oraz obrazy i [[grafika|grafiki]] o tematyce batalistycznej autorstwa m.in. [[Piotr Michałowski|Piotra Michałowskiego]], [[Jerzy Kossak|Jerzego]] i [[Wojciech Kossak|Wojciecha Kossaków]].