Andrzej Krzeczunowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
styl Wycofano ostatnie 2 zmiany treści (wprowadzone przez Magdaaka) i przywrócono wersję 36593853 autorstwa Magyar062 |
drobne |
||
Linia 2:
== Życiorys ==
Jest synem [[Kornel Krzeczunowicz|Kornela Krzeczunowicza]] (1894–1988) i Heleny z d. Lubienieckiej, wnukiem [[Aleksander Krzeczunowicz|Aleksandra]] (1863–1922), prawnukiem [[Kornel Krzeczunowicz (1815-1881)|Kornela]] (1815-1881), praprawnukiem [[Walerian Krzeczunowicz|Waleriana]] (1790-1866)
Po wybuchu II wojny światowej znalazł się z rodzicami na emigracji. W 1952 ukończył studia historyczne na [[University of St Andrews|Uniwersytecie St. Andrews]]. W 1954 podjął pracę w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, najpierw jako tłumacz, od 1956 w redakcji dziennika radiowego, następnie jego kierownik, wreszcie od 1983 zastępca dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE. Pracę w Rozgłośni zakończył w 1988. W latach 1989-1992 był dyrektorem [[Biblioteka Polska w Paryżu|Biblioteki Polskiej]] i [[Muzeum Adama Mickiewicza w Paryżu]]. W 1992 został mianowany ambasadorem RP w Belgii i Luksemburgu oraz Stałym Przedstawicielem RP przy NATO i Unii Zachodnioeuropejskiej w randze ambasadora. Pełnił te funkcje do 1997. Był członkiem zespołu rządowego prowadzącego negocjacje w sprawie wejścia Polski do NATO. Procesowi negocjacji poświęcił książkę ''Krok po kroku - polska droga do NATO'' (wyd. 1999). Jest członkiem Związku Polskich Kawalerów Maltańskich (w latach 1997-2002 był jego II wiceprezydentem) i Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (którym kieruje od 2010).
| |||