Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
m →Użycie: Błędna data |
||
Linia 24:
Po raz pierwszy ZOMO wystąpiło publicznie 20 stycznia [[1957]] podczas zabezpieczania wyborów do sejmu PRL II kadencji. Swój "chrzest bojowy" formacja przeszła 7 marca [[1957]] pod [[Rzeszów|Rzeszowem]], gdzie kompania ZOMO spacyfikowała 400-osobową demonstrację mieszkańców wsi Lutoryż domagających się zwrotu tamtejszej parafii jej majątku ziemskiego. Jednak pierwszym prawdziwie wielkim wyzwaniem dla tej formacji było stłumienie strajku łódzkich tramwajarzy w nocy 13/14 sierpnia [[1957]] roku oraz kilkudniowych demonstracji jakie wybuchły w [[Warszawa|Warszawie]] pomiędzy 3 – 7 października [[1957]] po zamknięciu tygodnika ''[[Po prostu (czasopismo)|Po prostu]]'' (zginęły wtedy dwie osoby)<ref name=Wprost/>. Od tego momentu oddziały ZOMO były wykorzystywane w wszystkich większych falach zamieszek antyustrojowych okresu [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]].
W latach 80. formacje ZOMO były używane głównie do rozpraszania manifestacji opozycyjnych, podczas których zasłynęły z brutalności i bezwzględności. Wtedy też narodziły się potoczne, pogardliwe nazwy jej funkcjonariuszy – "zomowcy" i "zomole" lub "bijące serce partii" dla całej formacji. Główne zadania pacyfikacji strajków, które wybuchły na wieść o wprowadzeniu stanu wojennego, powierzono ZOMO i MO. Mur w [[Pacyfikacja kopalni Wujek|kopalni "Wujek"]] obaliły
== Liczebność ==
| |||