|dowódca1 = [[Fryderyk II Wielki]]
|dowódca2 = [[Leopold von Daun]]
|siły1 = 30 000 ludzi<br/ > (2250022 500 piechoty,<br/ 7500> 7 500 kawalerii,<br/ > 120 dział)
|siły2 = ok. 90 000 ludzi
|straty1 = ok. 34003 400 ludzi
|straty2 = ok. 85008 500 ludzi<br/ i> 80 dział
}}
{{Wojna siedmioletnia}}
'''Bitwa pod Legnicą''' (właściwie bitwa pod [[Pątnów Legnicki|Pątnowem Legnickim]]) odbyła– sięstarcie zbrojne, które miało miejsce [[15 sierpnia]] [[1760]] w czasie [[Wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]], pomiędzy wojskami [[Królestwo Prus|pruskimi]] pod dowództwem króla [[Fryderyk II Wielki|Fryderyka II]] a wojskami [[austria]]ckimiaustriackimi dowodzonymi przez feldmarszałka [[Leopold von Daun|Leopolda von Dauna]].
== Strategia dowódców ==
Na wieść o zajęciu [[Kłodzko|Kłodzka]] przez Austriaków ([[26 lipca]]) król pruski wyruszył z [[Saksonia|Saksonii]] na [[Śląsk]] i [[9 sierpnia]] stanął pod [[Legnica|Legnicą]]. Austriacy natychmiast skierowali pod Legnicę siły von Dauna. Fryderyk usiłował obejść lewe skrzydło Austriaków, lecz zagrożony osaczeniem przez przeważające siły austriackie - musiał cofnąć się pod miasto. Austriacy rozłożyli się pod [[Złotoryja|Złotoryją]], Kościelcem i Grzybianami, zagrażając pruskim liniom komunikacyjnym do [[Wrocław]]ia (w którym znajdowały się siły księcia [[Henryk Pruski|Henryka Pruskiego]] oraz magazyny). Fryderyk postanowił w nocy na [[15 sierpnia]] odejść za rzekę [[Czarna Woda (dopływ Kaczawy)|Czarna Woda]], aby zbliżyć się do [[Wrocław]]iaWrocławia. Von Daun nie wiedząc o tym przegrupowaniu, zamierzał obejść nocą pruskie skrzydła za pomocą korpusu gen. [[Ernest Laudon|Ernesta Laudona]] (2400024 000 ludzi) i [[Franz Moritz von Lacy|Franciszka Lacy'ego]], zaś sam zamierzał uderzać w centrum głównymi siłami.
== Przebieg bitwy ==
Ok. godziny 4 rano [[15 sierpnia]] czoło korpusu generała austriackiego [[Ernest Laudon|Ernesta Laudona]] przeprawiło się przez [[Kaczawa|Kaczawę]] pod [[Bienowice|Bienowicami]] i [[Pątnów Legnicki|Pątnowem]] i natknęło się na siły pruskie. Doszło do walk [[Jazda|kawalerii]], w których przewagę uzyskali Prusacy, zyskując tym czas niezbędny dla uszykowania piechoty. Niemal połowa pruskiej armii pod dowództwem H.J. von Zeitena rozwinęła się na południe od Dobrzejewa jako osłona przed głównymi siłami von Dauna. Natarcie piechoty Laudona na centrum pruskiego szyku załamało się w ogniu piechoty i [[artyleria|artylerii]], zaś uderzenie kawalerii prawego skrzydła zostało odparte przez kawalerię pruską. Laudon miał zamiar obejść lewe skrzydło pruskie częścią swojej piechoty -– lecz akcja ta nie dała rezultatu. Po krótkich, lecz zaciętych walkach prawe skrzydło Laudona, któremu nie udało się zsynchronizować działań piechoty i kawalerii zostało odrzucone na wschód, zaś lewe skrzydło musiało wycofać się na południe.
W tym czasie główne siły austriackie dowodzone przez von Dauna zbliżyły się do Czarnej Wody, lecz z powodu zagrożenia ze strony wojsk von Zeitena austriacki dowódca nie zdecydował się na przeprawę. Mimo rozbicia korpusu Laudona Prusacy nie ruszyli do pościgu za nim, gdyż Fryderyk obawiał się osaczenia swych sił, przez mających wciąż dużą przewagę liczebną Austriaków.
== LiteraturaBibliografia ==
* ''Mała Encyklopedia Wojskowa'', Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2.
{{DEFAULTSORT:Legnica}}
|