Ars moriendi: Różnice pomiędzy wersjami

Według pojmowania śmierci przez ludzi średniowiecza motyw ''Ars moriendi'' wiąże się z momentem sądu nad zmarłym i orzeczenia czy został [[zbawienie|zbawiony]] czy potępiony. Początkowo nazwa ta określała zbiory poleceń dla kapłanów towarzyszących umierającemu. W wieku [[XIV]] nastąpiło rozpowszechnienie tekstów tego typu, przestały być dostępne wyłącznie klerowi. Autorzy popularnych podręczników „dobrego umierania” zawierali w nich praktyczne porady dla umierającego, często też puszczali wodze własnej fantazji, podawali recepty na zbawienie, często sprzeczne z religią. Takie publikacje, zawierające twierdzenie, że ostateczne losy człowieka zależą od sądu rozgrywającego się już na łożu śmierci były związane z nie upowszechnieniem w świadomości ludzi dogmatu czyśćca.

 

 

Na początku [[renesans]]u (za sprawą kaznodziejów, m. in. [[Girolamo Savonarola|Savonaroli]]) rozważano także, poza chwilą śmierci, życie dobrze lub źle przeżyte.