Thomas Phillips (admirał): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (14) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q512622
Repulse był krążownikiem liniowym
Linia 6:
Do marynarki brytyjskiej ''[[Royal Navy]]'' wstąpił w roku [[1903]]. W [[1907]] otrzymał stopień [[Porucznik marynarki|porucznika marynarki]] ([[Język angielski|ang.]] ''Sub-Lieutenant''), zaś w czerwcu [[1908]] - [[Kapitan marynarki|kapitana marynarki]] (''Lieutenant''). W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył na [[niszczyciel]]ach operujących na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]] oraz na [[Daleki Wschód|Dalekim Wschodzie]]. W latach [[1920]] - [[1922]] był doradcą wojskowym [[Liga Narodów|Ligi Narodów]]. W czerwcu [[1921]] otrzymał awans na [[Komandor porucznik|komandora porucznika]] (''Commander''), natomiast w czerwcu [[1927]] został mianowany [[komandor]]em (''Captain''). W [[1932]] rozpoczął pracę w brytyjskiej [[Admiralicja|Admiralicji]]. W [[1938]] promowany został do stopnia komodora (''Commodore'')<ref>Stopień wojskowy pomiędzy komandorem a kontradmirałem, bez odpowiednika w Polskiej Marynarce Wojennej; zobacz: [http://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_%28Royal_Navy%29 en.wikipedia.org: Commodore (Royal Navy)]</ref>, a rok później został [[kontradmirał]]em (''Rear-Admiral'') oraz dowodził [[Flotylla okrętów|flotyllą]] niszczycieli Floty Metropolii ''[[Home Fleet]]''. Od [[1 czerwca]] [[1939]] do [[21 października]] [[1941]] był zastępcą Pierwszego Lorda Morskiego (''First Sea Lord''), admirała [[Dudley Pound|Dudleya Pounda]]. W tym okresie zyskał zaufanie [[Winston Churchill|Winstona Churchilla]], który w lutym [[1940]] mianował go [[wiceadmirał]]em (''Vice-Admiral''). W czerwcu [[1941]] w zdecydowany sposób skrytykował działania [[Wywiad (instytucja)|wywiadu]] brytyjskiego po zatopieniu [[Krążownik liniowy|krążownika liniowego]] [[HMS Hood (1920)|HMS "Hood"]] w pobliżu [[Cieśnina Duńska|Cieśniny Duńskiej]].
 
W październiku 1941 roku otrzymał stopień admirała oraz mianowany został dowódcą Floty Dalekiego Wschodu, co wzbudziło kontrowersje wśród brytyjskich wyższych oficerów, posiadał bowiem małe doświadczenie w bezpośrednim dowodzeniu siłami morskimi. [[25 października]], na czele Zespołu G (''Force G''), w skład którego wchodziły okręty liniowe HMS [[HMS Prince of Wales (1941)|"Prince of Wales"]] i [[HMS Repulse (1916)|"Repulse"]] oraz niszczyciele HMS "Electra", "Express", "Encounter" i [[HMS Jupiter (1939)|"Jupiter"]], wyruszył do [[Singapur]]u, docierając tam [[2 grudnia]]. Po przystąpieniu Japonii do wojny w dniu [[8 grudnia]] 1941 (w tym dniu nastąpiła również inwazja na [[Malaje]]) wyruszył na czele Zespołu Z (''Force Z'' - HMS "Prince of Wales", "Repulse" oraz niszczyciele HMS "Electra", "Express", "Tenedos" i HMAS "Vampire") w poszukiwaniu inwazyjnych sił japońskich. Błędem Brytyjczyków było jednak pozbawienie ich zespołu osłony [[Samolot myśliwski|samolotów myśliwskich]]. Po wykryciu przez japoński [[okręt podwodny]] okrętów [[Alianci|alianckich]], doszło w dniu 10 grudnia do powietrzno-morskiej [[Bitwa pod Kuantanem|bitwy pod Kuantanem]], w wyniku której [[Samolot bombowy|bombowce]] japońskie zatopiły oba brytyjskie pancernikiokręty liniowe. W bitwie śmierć poniosło 840 marynarzy brytyjskich, wśród nich również admirał Thomas Phillips.
 
Thomas Phillips był Komandorem [[Order Łaźni|Orderu Łaźni]] (KCB).