Miami Heat: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodanie tegorocznego zwycięstwa w NBA
B11Blanco (dyskusja | edycje)
2012/2013
Linia 98:
W ostatnich sezonach w Miami zaszły duże zmiany, odeszło kilku podstawowych graczy - przede wszystkim jeden z jego najmocniejszych punktów - center [[Shaquille O'Neal]] (do [[Phoenix Suns]]) oraz [[Alonzo Mourning]], [[Antoine Walker]], [[Gary Payton]], [[James Posey]], [[Jason Williams]] i [[Jason Kapono]]. Klub w zamian pozyskał [[Shawn Marion|Shawna Mariona]] oraz [[Marcus Banks|Marcusa Banksa]], przybył także center [[Jamaal Magloire]].
 
Sezon 2007/2008 był dla klubu najsłabszym od prawie dwudziestu lat. Heat zakończyli go z bilansem 15-67 i zostali najgorszą drużyną w lidze. Po tym sezonie z funkcji trenera zrezygnował [[Pat Riley]], a jego miejsce zajął [[Erik Spoelstra]]. [[Pat Riley]] pozostał jednak w klubie i pełni funkcję generalnego menadżera. W związku ze słabym wynikiem w sezonie 2007/2008, klubowi przypadł wysoki - drugi - numer w drafcie NBA, z którym wybrany został skrzydłowy [[Michael Beasley]]. W lutym 2009, klub postanowił wymienić pozyskanych rok wcześniej z Phoenix [[Shawn Marion|Shawna Mariona]] i [[Marcus Banks|Marcusa Banksa]] na [[Jermaine O'Neal|Jermaine'a O'Neala]] i [[Jamario Moon]]a. W sezonie 2008/2009 klub jeszcze przed zakończeniem rozgrywek zdołał zapewnić sobie awans do [[play-off]]. W skróconym przez lockuout sezonie zasadniczym 2011/2012 Miami Heat z wynikiem 46-20 zajęło drugie miejsce w konferencji wschodniej i awansowało do fazy play-off. W pierwszej rundzie Miami pokonało [[New York Knicks]] 4-1. W półfinałach konferencji pokonali zespół [[Indiana Pacers]] 4-2. W finale konferencji zmierzyli się z ekipą [[Boston Celtics]], którą pokonali 4-3, awansując tym samym do finału NBA. Tam czekała na nich ekipa Oklahoma City Thunder, Heat byli jednak nie do zatrzymania, wygrali serię 4-1, a LeBron James został wybrany MVP finałów.
 
Przed sezonem 2012/2013 kontrakt z klubem podpisał [[Ray Allen]]. W tym sezonie Heat wygrali 27 meczów z rzędu, co stanowi drugą co do długości serię zwycięstw w historii NBA (dłuższa była tylko seria 33 zwycięstw [[Los Angeles Lakers]]). Seria została rozpoczęta [[3 lutego]] zwycięstwem nad [[Toronto Raptors]], a zakończona [[27 marca]] porażką z [[Chicago Bulls]]. Sezon zasadniczy zakończyli z bilansem 66-16, najlepszym w lidze, notując najwięcej zwycięstw w sezonie i najwięcej wygranych we własnej hali (37) w historii klubu. W fazie play-off Miami pokonało 4-0 [[Milwaukee Bucks]], a następnie 4-1 Chicago Bulls. W finale konferencji wygrali z Indiana Pacers 4-3. W finale NBA wygrali 4-3 z San Antonio Spurs. MVP finałów został ponownie LeBron James.
 
== Skład ==