Ulica Stefana Batorego w Bydgoszczy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Nazwy: poprawa linków |
m →Historia: poprawa linków |
||
Linia 46:
Na szczegółowym planie zabudowy miasta, sporządzonym przez pruskiego geometrę Gretha w [[1774]] r., posesje wzdłuż ulicy zajęte są w całości przez istniejącą w tym czasie zabudowę. Pierzeje ulicy w obecnym kształcie widoczne są natomiast na planie miasta z [[1876]] r.
Rejon środkowego odcinka [[Ulica Długa w Bydgoszczy|ul. Długiej]] w [[XIX wiek|XIX]] i na początku [[XX wiek|XX w.]] zamieszkiwało skupisko osób pochodzenia [[Żydzi|żydowskiego]], które posiadało tu swoją '''[[Enklawa|enklawę]]''' osiedleńczą<ref name="BJM">Barbara Janiszewska-Mincer Barbara: Ulica Długa na początku XX wieku. [w.] Kalendarz Bydgoski 2008</ref>. W związku z tym w okolicy ul. Stefana Batorego istniało sporo sklepów i warsztatów rzemieślniczych prowadzonych przez Żydów, chociaż istniały również placówki polskie<ref name="BJM"/>.
Ulica Stefana Batorego od [[1888]] r. odgrywała ważną rolę w ruchu [[tramwaj]]ów: początkowo [[Tramwaj konny|konnych]], a później elektrycznych (od [[1896]] r.) Trasa dwóch z trzech istniejących wtedy w Bydgoszczy linii tramwajowych przebiegała właśnie na tym terenie. Były to: „''linia czerwona''” (od [[Bydgoszcz Główna|Dworca Głównego]] do dworca [[Bydgoszcz Wąskotorowa]] przy ul. Grunwaldzkiej) oraz „''zielona''” (od [[Ulica Gdańska w Bydgoszczy|ul. Gdańskiej]] do Strzelnicy przy [[Ulica Toruńska w Bydgoszczy|ul. Toruńskiej]]). Tramwaje obu linii wjeżdżały w ulicę Stefana Batorego - jeden skręcając w prawo, drugi w lewo, zaś wracały [[Ulica Jana Kazimierza w Bydgoszczy|ulicą Jana Kazimierza]]<ref name="BJM"/>.
| |||