Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii: Różnice pomiędzy wersjami

Po przegranej [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] polski personel lotniczy i naziemny (podobnie jak i innych rodzajów sił zbrojnych) przedostał się do [[Francja|Francji]] i [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Dzięki umowom z rządem francuskim na terenie tego kraju dość szybko powstały polskie jednostki wojskowe, w tym także lotnicze. W Wielkiej Brytanii sprawa była bardziej skomplikowana z uwagi na aspekty prawne: trudności z uznaniem suwerenności sił zbrojnych obcego państwa na własnym terytorium i dowództwa nad nimi. Początkowo zezwolono jedynie na uczestnictwo w walkach polskich pilotów w ramach dywizjonów angielskich (pod wyłącznie brytyjskim dowództwem i podlegających brytyjskim przepisom). W pierwszym okresie [[Bitwa o Anglię|Bitwy o Anglię]], w sierpniu [[1940]] roku, do akcji weszło dwóch spośród dziesięciu wyszkolonych pilotów (obaj ze składu 65 Dywizjonu Indii Wschodnich): [[Franciszek Gruszka|F/O Franciszek Gruszka]] i F/O Władysław Szulkowski.

 

Odpowiednia ustawa regulująca te zastrzeżenia została uchwalona [[22 sierpnia]] [[1940]]. Następnie [[11 czerwca]] 1940 (po ewakuacji [[Dunkierka|Dunkierki]]) została podpisana pierwsza umowa pomiędzy rządami brytyjskim i polskim. Strona brytyjska zezwoliła na utworzenie dwóch dywizjonów bombowych z ośrodkiem szkolnym. Lotnicy, podlegający brytyjskiemu prawu i przepisom mieli składać dwie przysięgi. Polscy lotnicy mieli nosić brytyjskie mundury z polskim orłem na czapce i napisem Poland na górnej części rękawów. Na samolotach mogły się pojawić polskie oznaczenia lotnicze (pomniejszona szachownica obok kokardy [[Royal Air Force|RAF]]), a na lotniskach mogła być wywieszana polska flaga lotnicza (poniżej flagi RAF).

 

* gen. bryg. pil. [[Stanisław Ujejski]] ([[17 lipca]] [[1940]] – [[15 sierpnia]] [[1943]])

* gen. bryg. pil. [[Mateusz Iżycki]] ([[23 sierpnia]] [[1943]] do końca wojny)

==Mundur Polskich Sił Powietrznych==

Żołnierze Polskich Sił Powietrznych nosili stalowoniebieski mundur RAF-u z polskimi guzikami, polskimi oznakami stopni na małych patkach nałożonych na wyłogi kołnierzy, oraz z brytyjskimi oznakami stopni funkcyjnych na rękawy kurtek, na naramienniki płaszczy i bluz battle-dressu. Szeregowi nosili godła metalowe godła wzorowane na lotniczych godłach z roku 1936, oficerowie zaś haftowane szychem srebrnym, a skrzydła husarskie — złotym na czarnych podkładkach. Do ubioru polowego piloci poszczególnych dywizjonów nosili różnokolorowe szaliki<ref name=zyg134>{{cytuj książkę|nazwisko=Żygulski jun|imię=Zdzisław|tytuł=Polski mundur wojskowy|strony =134}}</ref>.

 

 

==Spis jednostek==

== Bibliografia ==

* {{cytuj książkę|nazwisko=Żygulski jun|imię=Zdzisław|autor link= Zdzisław Żygulski (junior)|tytuł=Polski mundur wojskowy|miejsce=Kraków|data=1988|isbn=83-03-01483-8|nazwisko2=Wielecki|imię2=Henryk| wydawca = Krajowa Agencja Wydawnicza| strony =}}

* {{Cytuj książkę | nazwisko=Koliński| imię=Izydor|tytuł= Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9| data=1978| wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej| miejsce=Warszawa}}

{{PSZ na Zachodzie}}

[[Kategoria:Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii|*]]