Lotnicza Szkoła Strzelania i Bombardowania: Różnice pomiędzy wersjami

Rozwój lotnictwa spowodował konieczność zwiększenia ilości kadr. 15 lipca 1928 r. nastąpiło w Szkole rozpoczęcie nauki. Wykorzystywała w procesie nauczania to co otrzymała w spadku po [[Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych|Oficerskiej Szkole Lotnictwa]]. Początkowo były prowadzone zajęcia dla strzelców pokładowych. W następnym roku rozpoczęły się kursy doskonalące. Uczestnikami tych byli piloci i obserwatorzy. Zapoznawali się na nich z techniką strzelania i bombardowania. Na tym nie poprzestano. Zorganizowano kursy dla rusznikarzy.

W Szkole organizowano Kurs Wyższego Pilotażu. Za jego sprawą piloci przeszkalali się z pilotów i obserwatorów na pilotów samolotów myśliwskich. W ciągu roku był prowadzony kurs wiosenny i jesienny. Wiosenny obejmował oficerów, a jesienny podoficerów. Przeszkolenie trwało od dwóch i pół miesiąca do trzech miesięcy. Było to uwarunkowane indywidualnie umiejętnosciamiumiejętnościami przeszkalanego. Pilot poznawał w czasie indywidualnych lotów nie tylko tajniki akrobacji, ale także technikę lotów grupowych. Kursanci, zgodnie do nazwy Szkoły,Kursant nabywał umiejętności strzeleckie.