Lockheed L-10 Electra: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia użytkowania: król Jerzy, nie George |
m →Historia użytkowania: numer króla |
||
Linia 76:
Kiedy [[Ustrój polityczny Stanów Zjednoczonych|rząd Stanów Zjednoczonych]] wydał w październiku 1934 zakaz przewożenia pasażerów przez linie lotnicze samolotami jednosilnikowymi oraz nocnych lotów dla tego typu maszyn, Lockheed z ofertą swojego nowego samolotu doskonale wykorzystał zapotrzebowanie rynku lotniczego. Electrę L-10 zakupiło i użytkowało ponad 30 przewoźników na całym świecie. W latach 1936-1939 cztery L-10-A latały również w barwach [[Polskie Linie Lotnicze LOT|PLL LOT]]. Osiem krajów ([[Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych|Stany Zjednoczone]], [[Fuerza Aérea Argentina|Argentyna]], [[Brazylia]], [[Honduras]], [[Hiszpańskie Siły Powietrzne|Hiszpania]], [[Royal Canadian Air Force|Kanada]], [[Royal Air Force|Wielka Brytania]]) wyposażyło w nią także swoje siły zbrojne.
Szeregu cywilnym nabywcom samolot służył do innych celów niż komercyjny transport pasażerski. W maju 1937 piloci Henry Tyndall Merrill i J. S. Lambie wykonali lot Ameryka-Europa-Ameryka. Ów dwukrotny przelot nad [[Atlantyk]]iem, sponsorowany przez magnata prasowego, [[William Randolph Hearst|W. R. Hearsta]], okrzyknięto pierwszym powrotnym lotem komercyjnym na Stary Kontynent. Electra bowiem poleciała do [[Londyn]]u z filmowym zapisem katastrofy [[sterowiec|sterowca]] „[[LZ 129 Hindenburg|Hindenburg]]”, a powróciła do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]] ze zdjęciami z koronacji króla [[Jerzy VI Windsor|Jerzego
[[Plik:Amelia Earhart - GPN-2002-000211.jpg|thumb|left|200px|Amelia Earhart i Electra L-10-E]]
Paradoksalnie, największy rozgłos przyniosła Electrze nieudana próba lotu dookoła świata wzdłuż równika, którą w 1937 podjęła słynna pilotka [[Amelia Earhart]]. Po pokonaniu 3/4 trasy wystartowała z [[Nowa Gwinea|Nowej Gwinei]] i zaginęła lecąc nad [[Pacyfik]]iem.
| |||