Rajmund Baczyński: Różnice pomiędzy wersjami

|lata służby = 1874-1912<br/> i 1914-1916

|siły zbrojne = [[Plik:Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png|20px]] [[Armia Austro-Węgier]]<br/>[[Plik:Orzełek legionowy.svg|20px]]cesarska [[Legionyi Polskiekrólewska 1914-1918|Legiony Polskie]]<br/>[[Plik:Orzełek II RP.svg|20pxArmia]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojsko Polskie]]

|stanowiska = dowódca<br/>• [[90 Pułk Piechoty Austro-Węgier|90 Pułkupułku Piechoty]]piechoty<br/>• [[12dowódca Dywizjabrygady Piechoty Austro-Węgier|XXIV Brygady Piechoty]]piechoty<br />• [[Legion Zachodni|Legionu Zachodniego]]<br/>•komendant Legionów Polskich w organizacji

'''Rajmund Baczyński'''<ref>W ewidencji cesarskiej i królewskiej Armii figurował jako Raimund Ritter Baczynski von Leszkowicz.</ref> (ur. [[10 czerwca]] [[1857]] w [[Kraków|Krakowie]], zm. [[7 listopada]] [[1929]] w [[Poznań|Poznaniu]]) – tytularny [[Feldmarschalleutnant|marszałek polny porucznik]] [[Armia Austro-Węgier|Cesarskiejcesarskiej i Królewskiejkrólewskiej Armii]]<ref>W ewidencji C.K. Armii figurował jako Raimund Ritter Baczynski von Leszkowicz.</ref> orazi [[Legiony Polskie 1914-1918Generał|legionista]] i [[generał dywizji]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]].

Po19 grudnia 1874 roku, po ukończeniu sześciu klas gimnazjum we [[Lwów|Lwowie]], 19 grudnia 1874 zaciągnął się na ochotnika do [[11 PułkuPułk Ułanów C.K.Austro-Węgier|11 ArmiiPułku Ułanów]]. W latach 1875-1877 uczył się w Korpusie Kadetów we Lwowie, a następnie został oficerem zawodowym oficerem. W latach 1907-1911, w stopniu [[pułkownik]]a, dowodził w latach 1907-1911 dowodziłbył najpierwdowódcą [[90 Pułk Piechoty Austro-Węgier|90 PułkiemPułku Piechoty]] w [[Jarosław]]iuJarosławiu, a później XXIV BrygadąBrygady Piechoty ([[12 Dywizja Piechoty Austro-Węgier|12 DP]]) w [[Tarnów|Tarnowie]]. 1 listopada 1911 roku otrzymał awans na stopień [[Generał|generała majora]]. W październiku 1912 roku został przeniesiony w stan spoczynku<ref>Wg Antonia Schmidta-Brentano przeniesienie w stan spoczynku nastąpiło z dn. 1 stycznia 1913. Patrz: Antonio Schmidt-Brentano, ''Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918'', Wiedeń 2007, podaje, że przeniesienie w stan spoczynku nastąpiło z dniem 1 stycznia 1913 roku.</ref>.

Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] został ponownie powołany do służby. Był dowódcą [[Legion Zachodni|Legionu Zachodniego]] oraz przez krótki czas (od 20 sierpnia do 1 października 1914) – tworzonych [[Legiony Polskie 1914-1918|Legionów Polskich]]. Sprawował także funkcję generalnego inspektora oddziałów ozdrowieńców, obozów jenieckich, obozów internowania oraz oddziałów zapasowych w rejonie działania korpusu [[Graz]]. 29 września 1915 roku<ref>Wg A. Schmidta-Brentano Rajmund Baczyński został awansowany w dn. 23 września 1915. Patrz: Antonio Schmidt-Brentano, ''Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918'', Wiedeń 2007, podaje, że awans miał miejsce 23 września 1915 roku.</ref> awansowany do stopnia tytularnego marszałka polnego porucznika, ostatecznie przeszedł w stan spoczynku w listopadzie 1916 roku<ref>Wg A. Schmidta-Brentano Rajmund Baczyński został po raz drugi przeniesiony w stan spoczynku z dn. 1 grudnia 1916. Patrz: Antonio Schmidt-Brentano, ''Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918'', Wiedeń 2007, podał, że Rajmund Baczyński został po raz drugi przeniesiony w stan spoczynku z dniem 1 grudnia 1916 roku.</ref>.

Na mocy dekretu z 12 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego, w stopniu [[Generał|generała porucznika]], z zaliczeniem do rezerwy. Do służby czynnej nie został powołany. Zamieszkał w Poznaniu. Zmarł tam 7 listopada 1929 roku.