Dominik Hrbatý: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
|||
Linia 35:
Kolejne dobre starty w 2000 dały mu pierwszy w karierze awans do czołowej dwudziestki rankingu; nie wygrał w tym roku żadnego turnieju, ale zaliczył trzy finały, w tym turnieju rangi [[ATP World Tour Masters 1000|Masters Series]] w [[Monte-Carlo Rolex Masters|Monte Carlo]] (przegrał w decydującym meczu z Francuzem [[Cédric Pioline|Piolinem]]). Był także w IV rundzie [[US Open]]. Wygrał w sezonie dziesięć pojedynków z rywalami z najlepszej dziesiątki na świecie, w tym cztery – z Kafielnikowem. W deblu z kolei Słowak wygrał swój pierwszy turniej rangi Masters Series w [[Internazionali BNL d'Italia|Rzymie]]. Wspólnie z [[Martin Damm|Martinem Dammem]] pokonał w finale duet [[Wayne Ferreira]]-Jewgienij Kafielnikow. W tym samym roku osiągnął ponadto trzy inne finały gry podwójnej, w tym imprezy w [[Sony Ericsson Open|Miami]]. Efektownie rozpoczął starty w 2001 – wygrał turniej w [[Heineken Open|Auckland]] (w finale z Hiszpanem [[Francisco Clavet]]em) i był w ćwierćfinale Australian Open (w IV rundzie pokonał rozstawionego z dwójką [[Marat Safin|Marata Safina]], przegrał z [[Patrick Rafter|Patrickiem Rafterem]]). W dalszej części sezonu zdobył deblowy tytuł w [[President’s Cup (tenis)|Taszkencie]] tworząc parę z [[Julien Boutter|Julienem Boutterem]]. W 2002 Hrbatý wypadł z najlepszej pięćdziesiątki rankingu. Poza pięćdziesiątką (ale nadal w czołowej setce) pozostawał również w 2003, osiągając finał turnieju w Auckland (porażka w finale z [[Gustavo Kuerten]]em).
Sezon 2004 był najlepszy w karierze Słowaka. Hrbatý wygrał trzy turnieje, był w jeszcze jednym finale; dzięki kolejnemu dobremu początkowi sezonu (wygrane turniejowe w [[Next Generation Adelaide International|Adelajdzie]] – w finale z [[Michaël Llodra|Michaëlem Llodrą]] i [[Heineken Open 2004|Auckland]] – z [[Rafael Nadal|Rafaelem Nadalem]]). W lutym 2004 wygrał halowy turniej w [[Open 13|Marsylii]] (w finale ze Szwedem [[Robin Söderling|Robinem Söderlingiem]]). W dalszej części sezonu był w finale w [[Grand Prix Hassan II|Casablance]] (przegrał z [[Santiago Ventura|Santiago Venturą]]), i ćwierćfinale US Open. Na koniec roku Hrbatý uzyskał również finał debla w [[St. Petersburg Open|Petersburgu]]. W październiku 2004 sklasyfikowano go na pozycji nr 12., a sezon zakończył dwie pozycje niżej.
Utrzymał miejsce w najlepszej dwudziestce tenisistów także w sezonie 2005; zakończył rok jako nr 20. w zestawieniu ATP World Tour, będąc jedynym graczem w dwudziestce, który w sezonie nie wygrał żadnego turnieju, ani nawet nie był w finale. Był natomiast w ćwierćfinale Australian Open (pokonał m.in. [[Gastón Gaudio|Gastóna Gaudio]] i [[Thomas Johansson|Thomasa Johanssona]], przegrał z Maratem Safinem), 1/8 finału [[US Open 2005|US Open]]. W październiku 2006 Słowak awansował do finału zawodów Masters Series w [[BNP Paribas Masters 2006|Paryżu]], eliminując wcześniej Tommy'ego Haasa; przegrał z [[Nikołaj Dawydienko|Nikołajem Dawydienką]].
Linia 102:
| 5.
| 2004
| {{flaga|NZL}} [[Heineken Open 2004|Auckland]]
| Twarda
| {{flaga|ESP}} [[Rafael Nadal]]
| |||