Juliusz III: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
życie prywatne – tekst przeniesiony z artykułu Innocenzo Ciocchi del Monte, autor CarlosPn |
||
Linia 53:
W spawach wewnętrznych nie wykazywał nadzwyczajnych inicjatyw, z wyjątkiem założenia rzymskiego [[Collegium Germanicum]] i reformy zakazującej kumulowaniu [[beneficjum|beneficjów]] hierarchom kościelnym<ref name="Kelly" />. 21 lipca 1550 zatwierdził konstytucję [[Jezuici|Towarzystwa Jezusowego]]. Za jego pontyfikatu, doszło do krótkotrwałej obediencji Stolicy Apostolskiej w Anglii – w 1553 roku na tron wstąpiła [[Maria I Tudor|Maria Katoliczka]], a kardynał Pole, został [[legat papieski|legatem papieskim]] z dużymi uprawnieniami<ref name="Kelly" />. W listopadzie tego samego roku Pole przewodniczył [[synod]]owi, który uwolnił Anglię od schizmy<ref name="Kelly" />.
Juliusz był [[Mecenas sztuki|mecenasem sztuki]] i nauki; praktykował [[nepotyzm]]. W 1555 roku wysłał do [[Polska|Polski]] pierwszego [[nuncjusz apostolski|nuncjusza apostolskiego]], [[
Zmarł na [[dna moczanowa|podagrę]]<ref name="Kelly" />. Został pochowany w Porta del Popolo<ref name="Gryczyński">{{Cytuj książkę | nazwisko = Gryczyński | imię = Michał | tytuł = Poczet Papieży | data = 2000 | wydawca = Publicat | miejsce = Poznań | isbn = 83-245-0012-X | strony =200}}</ref>.
== Życie prywatne ==
W czasach, gdy był kardynałem, del Monte spotkał w [[Parma|Parmie]] chłopca – [[Innocenzo Ciocchi del Monte]], którego następnie adoptował i kreował kardynałem{{r|FIU}}. Charakter relacji między Innocenzo a jego patronem, Juliuszem III, niemal od samego początku był przedmiotem kontrowersji. Zdaniem niektórych autorów{{r|Orto|Noel}}, nadzwyczajna hojność Juliusza III dla mało uzdolnionego chłopca, która w krótkim czasie uczyniła go jednym z najbogatszych ludzi w Europie, świadczy, że była to relacja homoseksualna, a wniosek ten dodatkowo opierają na następujących świadectwach z epoki:
* ambasador wenecki Matteo Dandolo w liście napisanym niedługo po mianowaniu Innocenzo kardynałem podał, że Juliusz III, będąc jeszcze kardynałem, zabierał go do swojej komnaty i do łóżka,
* współczesny autor Johannes Sleidanus podał, że Juliusz III i Innocenzo byli jak "[[Jowisz (mitologia)|Jupiter]] i [[Ganimedes (mitologia)|Ganimedes]]", wprost nawiązując do homoseksualnego wątku z mitologii greckiej; podobnego porównania użył w jednym ze swych utworów poetyckich z 1558 roku [[Joachim du Bellay]],
* zachowało się kilka paszkwili jeszcze sprzed wyboru kardynała Giovanniego del Monte na papieża, które wprost lub w dorozumiany sposób zarzucały mu uprawianie sodomii; [[Onofrio Panvinio]] (1531–1568), autor żywotów papieży, w żywocie Juliusza III podał, że ten przed wyborem na papieża był "uwikłany w miłość do chłopców" (''puerorum amoribus implicitus''){{r|Orto|Pastor72}}.
Konkluzja powyższa nie jest jednak podzielana przez wszystkich historyków. [[Ludwig von Pastor]] odrzucił zarzuty o niemoralność względem Juliusza III, jednak poza ogólnikową uwagą o powszechności rzucania tego rodzaju oskarżeń na przeciwników w dobie renesansu i reformacji i odwołaniem do opinii kilku wcześniejszych autorów nie uzasadnił szerzej swego stanowiska{{r|Pastor72}}. [[Francis Burkle-Young]] i Michael Leopoldo Doerer, autorzy biografii Innocenzo, doszli do wniosku, że Innocenzo i Juliusz III nie byli kochankami, podając następujące argumenty{{r|Burkle-Young}}:
* Sleidanus był protestantem o radykalnie antypapieskim nastawieniu i nie był w ogóle obecny w Rzymie w omawianym okresie; jego świadectwa nie można traktować jako wiarygodnej relacji o prywatnym życiu Juliusza III i Innocenzo,
* fragment listu Matteo Dandolo o zabieraniu Innocenzo do łóżka przez przyszłego papieża jest błędnie interpretowany na skutek wyrwania go z kontekstu; analizując całość listu stwierdzili oni, że ambasador Wenecji bynajmniej nie sugerował homoseksualnego związku, wręcz przeciwnie, wskazywał jednoznacznie na quasi-ojcowskie uczucia Juliusza III względem chłopca; zdanie mówiące o zabieraniu do komnaty i łóżka zinterpretowali w ten sposób, że Innocenzo był sługą sprawującym opiekę i asystującym przy łóżku przyszłego papieża podczas jego częstych chorób,
* kardynał Giovanni Maria Ciocchi del Monte nigdy nie krył swego głębokiego przywiązania do chłopca, wręcz przeciwnie, doprowadził do jego oficjalego adoptowania do rodziny Ciocchi del Monte; zdaniem Doerera i Burkle-Younga, jest niezwykle mało prawdopodobne, że zdominowane już wówczas przez zwolenników reform Kolegium Kardynalskie mogłoby wybrać go na papieża, gdyby ta powszechnie znana relacja była rzeczywiście homoseksualna,
* sam Innocenzo był bez wątpienia orientacji heteroseksualnej, czego dowodzą jego późniejsze romanse; pomijając kwestię jego relacji z Juliuszem III, żaden z licznych skandali z jego udziałem nie obejmował podejrzeń o uprawianie sodomii;
* wiadomo, że kardynał Innocenzo, choć pogardzany przez elity, cieszył się dużą popularnością wśród pospólstwa, zwłaszcza w swoich rodzinnych stronach; zdaniem Doerera i Burkle-Younga, jest mało prawdopodobne, by darzyło ono takimi uczuciami osobę, która osiągnęła swoją pozycję poprzez homoseksualną prostytucję.
Zarówno Pastor jak i Burkle-Young oraz Doerer wskazali ponadto, że większość ówczesnych mieszkańców Rzymu wcale nie uważała Innocenzo za kochanka Juliusza III, lecz za jego nieślubnego syna. Na takie poglądy opinii publicznej wskazuje wyraźnie m.in. wspomniany wyżej list Matteo Dandolo. Zdaniem Doerera i Burkle-Younga, dowodzi to, że wśród współczesnych bynajmniej nie było jednomyślności w kwestii domniemanych upodobań seksualnych Juliusza III i wielu (prawdopodobnie większość) przypisywało mu heteroseksualne skłonności. W związku z tym, okazjonalnie formułowane w paszkwilach zarzuty o uprawianie sodomii czy satyryczne porównania w utworach poetyckich du Bellaya nie mają zbyt dużej wartości dowodowej{{r|Burkle-Young|Pastor71}}. W konkluzji Doerer i Burkle-Young stwierdzili, że relacje między Juliuszem III a jego adoptowanym bratankiem przypominały raczej relacje dziadka z wnukiem{{r|Burkle-Young}}.
Nawet historycy odrzucający tezę o homoseksualnym charakterze relacji Juliusza i Innocenzo przyznają jednak, że Juliusz III sam swą nadzwyczajną hojnością i pobłażliwością wobec chłopaka dał pretekst do formułowania tego rodzaju zarzutów{{r|Pastor71}}. Niektórzy autorzy ograniczają się do zrelacjonowania kontrowersji wokół tych relacji, nie wypowiadając własnego stanowiska{{r|DBI}}.
==Nominacje kardynalskie==
Linia 61 ⟶ 78:
Juliusz III mianował dwudziestu kardynałów na czterech [[konsystorz]]ach<ref name="FIU" />.
{{Przypisy-lista|
<ref name="Burkle-Young">{{cytuj książkę | autor = Francis A. Burkle-Young, Michael Leopoldo Doerrer | tytuł = The Life of Cardinal Innocenzo Del Monte: A Scandal in Scarlet, (together with Materials for a History of the House of Ciocchi del Monte San Savino) | wydawca = Edwin Mellen Press | miejsce = Lewiston, Nowy Jork | rok = 1997 | strony = 185-194 | isbn = 978-0-7734-8581-5 | język = en}}</ref>
<ref name="Noel">Gerard Noel, ''Występni papieże renesansu'', Wyd. Amber, Warszawa 2007, s. 274-275.</ref>
<ref name="Orto">[http://www.giovannidallorto.com/biografie/giulioIII/giulioIII.html Giovani dall'Orto: Giulio III]</ref>
<ref name="Pastor71">por. {{cytuj książkę |nazwisko = von Pastor| imię =Ludwig | autor link = Ludwig von Pastor| tytuł = History of the Popes| tom =13| wydawca = | miejsce = Londyn| rok = 1924| strony = 71-72| isbn = |data dostępu = | język = en}}</ref>
<ref name="Pastor72">{{cytuj książkę | nazwisko = von Pastor | imię = Ludwig | autor link = Ludwig von Pastor | tytuł = History of the Popes | tom = 13 | miejsce = Londyn | rok = 1924 | strony = 72, przyp. 1 | język = en}}</ref>
<ref name="DBI">{{cytuj stronę | url = http://www.treccani.it/enciclopedia/innocenzo-del-monte_(Dizionario-Biografico)/ | autor = Pietro Messina | tytuł = DEL MONTE, Innocenzo | opublikowany = Dizionario Biografico degli Italiani – Volume 38 (1990) | język = it | data dostępu = 2013-06-04}}</ref>
}}
== Bibliografia ==
| |||