Mieczysław Tarnawski (duchowny): Różnice pomiędzy wersjami

W lipcu 1920 roku, w okresie [[Wojna polsko-bolszewicka|ofensywy bolszewickiej na Warszawę]], wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego. Został kapelanem [[24 Pułk Ułanów|24 pułku ułanów]]. Odznaczył się w bitwie pod Kowlem, gdzie po śmierci dowódcy szwadronu, objął dowództwo i wyprowadził oddział z krzyżowego ognia. Wykazał się także męstwem podczas obrony Zamościa przed kawalerią Siemiona Budionnego. Przy forsowaniu rzeki Horyni samorzutnie dokonał wywiadu na most i mimo trzech ran postrzałowych, pozostał w linii do końca.

Za bohaterstwo wykazane podczas wojny polsko – bolszewickiej, na wniosek dowódcy 24 Pułku Ułanów płk. [[Tadeusz Żółkiewski|Tadeusza Żółkiewskiego]], został odznaczony Orderem Virtuti Militarii V klasy. Uroczystość dekoracji odbyła się na palcuplacu św. Ducha we Lwowie z udziałem władz cywilnych i wojskowych. Miesięczna pensję, którą pobierał każdy odznaczony, przeznaczył na cele oświatowe 24 pułku ułanów.