Ulica 3 Maja w Katowicach: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m koord.
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Kurier Warszawski (dziennik) – zmieniono link(i) do Kurjer Warszawski; zmiany kosmetyczne
Linia 1:
 
{{inne znaczenia|ulicy|[[Ulica 3 Maja|inne artykuły noszące tę nazwę]]}}
{{Ulica infobox
Linia 72 ⟶ 71:
* '''Zabytkowa kamienica (ul. 3 Maja 12)'''<ref name="mega"/>; wzniesiona w 1901 w miejscu wcześniejszego neorenesansowego domu, zaprojektowana przez A. Zimmermanna w stylu eklektycznym z elementami manieryzmu. Wybodowano ją na planie w kształcie litery "L" z oficyną tylną, podpiwniczeniem i [[poddasze]]m. Kamienicę nakryto dachem dwuspadowym o stromej połaci frontowej. Pięciokondygnacyjna bryła budynku jest dwuskrzydłowa, rozbita trójkondygnacyjnym [[wykusz]]em i zwieńczona schodkowym szczytem. [[Fasada|Fasadę]] ukształtowano niesymetrycznie, przebudowano w strefie pierwszej i drugiej kondygnacji. Okna ujęto w profilowane opaski, na trzeciej kondygnacji − łukowe, na czwartej i piątej − prostokątne zwieńczone wyprofilowanymi w [[tynk]]u łukami kotarowymi. Na wyższych kondygnacjach istnieje elewacja pięcioosiowa o zdwojonej pierwszej osi z wykuszem na osi centralnej, licowana czerwoną cegłą. Do wykusza od lewej strony przelegają [[balkon]]y z kamiennymi [[balustrada]]mi. Dekoracje sztukatorskie o motywach roślinnych umieszczono w naczółkach i na szczycie budynku. We wnętrzu znajdują się schody dwubiegowe z metalową ozdobną balustradą. W pierwszej połowie XX wieku w kamienicy znajdowała się siedziba redakcji gazety [[Kattowitzer Zeitung|''Kattowitzer Zeitung'']] i jej drukarnia oraz księgarnia − ''Kattowitzer Buchoruckerei''. Ich właścicielem był Gottfried Siwinna<ref name="trzydwa"/>.
* '''Kamienica mieszkalno-handlowa (ul. 3 Maja 14)'''<ref name="mega"/>. Pod nr ''14'' na początku XX wieku istniał sklep wędliniarski Alfreda Nebla<ref name="trzydwa"/>.
* '''Zabytkowa kamienica (ul. 3 Maja 15)'''<ref name="mega"/>; wybudowana w 1898 według projektu powstałego w firmie budowlanej Ignatza Grünfelda w stylu historyzmu z dominującymi elementami neobaroku. Pierwotnie kamienicę zdobiła [[loggia]] balkonowa usytuowana na osi budynku. Kamienicę zbudowano na planie liery "L". Bryła budynku jest dwuskrzydłowa, z nieznacznym, centralnym, dwuosiowym [[ryzalit]]em zwieńczonym szczytem. Okna na drugiej i trzeciej kondygnacji są prostokątne, w uszatych obramieniach. Pod oknami osi skrajnych drugiej kondygnacji istnieją płyciny wypełnione pseudobalustradami tralkowymi. Okna te zamykają łukowe naczółki wypełnione dekoracjami sztukatorskimi. Na ostatniej kondygnacji okna łukowe ujęto w profilowane opaski z kluczem pośrodku. Elewację wieńczy kostkowy [[gzyms]]. W sieni zachowały się dwubiegowe drewniane schody z metalową balustradą. Na początku XX wieku w kamienicy swoją siedzibę posiadało towarzystwo ''Block-Burn S.A.'', oferujące maszyny do pisania "Remington", oraz sklep ''Perfumerie Parisienne'' i oddział "[[KurierKurjer Warszawski (dziennik)|Kuriera Warszawskiego]]"<ref name="trzytrzy"/>.
* '''Kamienica mieszkalno-handlowa (ul. 3 Maja 16)'''<ref name="mega"/>. Obecnie jest to żydowski dom modlitwy − [[Synagoga im. Chaskela Bessera w Katowicach|synagoga im. Chaskela Bessera]] oraz siedziba [[Gmina Wyznaniowa Żydowska w Katowicach|Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Katowicach]] i oddziału [[Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce|Towarzystwa Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce]].
* '''Zabytkowa kamienica (ul. 3 Maja 17)'''; wpisana do rejestru zabytków (nr rej.: A/1440/91<ref name="newzabytek"/> z 31 października 1991), wzniesiona w 1904, w stylu secesji<ref name="autonazwa22"/>. Kamienicę wybudowano na planie litery "U". Posiada oficyny boczną i tylną. Budynek jest czterokondygnacyjny, podpiwniczony, nakryty dachem dwuspadowym z lukarnami, trójskrzydłową bryłą z dwoma nieznacznymi, zamykającymi ją ryzalitami (zwieńczone secesyjnymi szczytami). Fasadę na wyższych kondygnacjach ukształtowano niesymetrycznie (licowana białą cegłą glazurowaną). Parter elewacji frontowej przebudowano. Otwory okienne posiadają prostokątny wykrój, ujęte w tynkowane opaski. Pod oknami trzeciej i szóstej osi trzeciej kondygnacji oraz ósmej osi ostatniej kondygnacji istnieją balkony wsparte na konsolach z dekoracyjnymi, secesyjnymi, kutymi balustradami. Okna trzeciej kondygnacji zwieńczone są mniejszymi, secesyjnymi naczółkami. Na pierwszej osi ostatniej kondygnacji zlokalizowano balkon na planie wycinka koła z pełną, tralkową balustradą. Szczyty zdobi bogata secesyjna dekoracja (liście kasztanów, rzeźby głów ludzkich). Schody dwubiegowe posiadają metalową balustradę. Od 1896 do 1939 w kamienicy swoją siedzibę posiadała firma ''Kahle i Cless'', sprzedająca aparaty elektryczne i instalacje<ref name="trzydwa">{{cytuj książkę |nazwisko =Abramski | imię = Jerzy | autor = Jerzy Abramski |tytuł = Ulice Katowic| wydawca = Graf−Mar| miejsce =Zawiercie | rok =2000 | strony = 32| isbn = 83-913341-0-4}}</ref>. W dwudziestoleciu międzywojennym funkcjonował tu oddział towarzystwa ubezpieczeniowego Orzeł, Sp. Akc. w Warszawie<ref name="wj51"/>.
Linia 118 ⟶ 117:
== Linki zewnętrzne ==
* {{cytuj stronę| url = http://www.gornoslaskie-dziedzictwo.com/index.php?action=urbanistyczne&id=17| tytuł = Nie bójmy się historii i zabytków Katowic| data dostępu = 2011-09-01| autor = | język =pl | opublikowany = Górnośląskie Dziedzictwo}}
* [http://web.archive.org/web/20081208164556/http://www.gkw24.pl/artykul/32/zmienmy-ulice-3-maja Zmieńmy ulicę 3 Maja] {{lang|pl}} www.gkw24.pl - archiwum [dostęp 2012-10-08]
 
[[Kategoria:Ulice i place Katowic|Maja 3-go]]