William Hurt: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z en:William Hurt, de:William Hurt.; zmiany kosmetyczne |
literówki, interpunkcja, pisownia, wielkie litery |
||
Linia 19:
|www =
}}
'''William Hurt''' (ur. [[20 marca]] [[1950]] w [[Waszyngton]]ie) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]]
== Życiorys ==
Urodził się jako starszy syn Alfreda McCorda Hurta (zm. [[1996]] na
W [[1968]] roku ukończył Middlesex School w [[Concord (Massachusetts)|Concord]], w stanie [[Massachusetts]], gdzie uczęszczał na kółko teatralne. W [[1972]] roku otrzymał
W [[1972]] roku przebywał krótko na owczej farmie w [[Australia|Australii]].
Po raz pierwszy pojawił się na szklanym ekranie w [[Serial telewizyjny|serialach]]: [[Columbia Broadcasting System|CBS]] ''[[Kojak]]'' ([[1977]]) i [[Public Broadcasting Service|PBS]] ''Najlepsze rodziny'' (''The Best of Families'', [[1977]]). Na dużym ekranie debiutował w dramacie [[Fantastyka naukowa|sci-fi]] [[Ken Russell|Kena Russella]] ''Odmienne stany świadomości'' (''Altered States'', [[1980 w filmie|1980]]) w roli młodego naukowca, który na samym sobie dokonuje niebezpiecznych eksperymentów cofających go w bezdenną otchłań czasu, za którą był nominowany do nagrody [[Złoty Glob|Złotego Globu]]. [[Peter Yates]] powierzył mu interesującą psychologicznie rolę portiera z [[Manhattan]]u, który obsesyjnie nagrywa relacje komentatorki telewizyjnej w [[Dreszczowiec|thrillerze]] ''Naoczny świadek'' (''Eyewitness'', [[1981 w filmie|1981]]) z [[Sigourney Weaver]] i [[James Woods|Jamesem Woodsem]]. W [[Melodramat|melodramacie]] ''Żar ciała'' (''Body Heat'', [[1981 w filmie|1981]]) zagrał [[adwokat]]a kuszonego przez ''[[femme fatale]]'' [[Kathleen Turner]], a następnie pojawił się jako Nick Carlton, pochłonięty [[Psychologia|psychologią]] były handlarz [[narkotyk]]ów w nostalgicznej w opowieści o rozczarowaniach kontestatorów i zagubionych byłych buntowników z końca [[Lata 60. XX wieku|lat 60.]] ''Wielki chłód'' (''The Big Chill'', [[1983 w filmie|1983]]) z udziałem [[Glenn Close]], [[Jeff Goldblum|Jeffa Goldbluma]], [[Tom Berenger|Toma Berengera]] i [[Kevin Kline|Kevina Kline]] oraz dramacie [[Film kryminalny|kryminalnym]] ''[[Park Gorkiego]]'' (''Gorki Park'', [[1983 w filmie|1983]]) z [[Lee Marvin]]em i [[Joanna Pacuła|Joanną Pacułą]]. Za rolę Eddiego w [[broadway]]owskiej sztuce [[David Rabe|Davida Rabe]] ''Harmider'' (''Hurlyburly'', [[1984]]) zdobył nominację do nagrody Tony.▼
W latach [[1972]]-[[1975]] studiował dramat w [[Nowy Jork|nowojorskiej]] Juilliard School. W [[1975]] roku przyłączył się do Oregon Shakespeare Festival, a rok później pierwsze kroki stawiał na nowojorskiej scenie w sztuce ''Henryk V'' (''Henry V'', [[1976]]) podczas New York Shakespeare Festival. W [[1977]] roku związał się za awangardową grupą Circle Repertory Theatre i występował na scenie [[Off-Broadway]]u.
Na szklanym ekranie pojawił się w serialach: [[Columbia Broadcasting System|CBS]] ''[[Kojak]]'' ([[1977]]) i [[Public Broadcasting Service|PBS]] ''Najlepsze rodziny'' (''The Best of Families'', [[1977]]).
Wystąpił potem w komedii [[Film kryminalny|kryminalnej]] ''Kocham cię na zabój'' (''I Love You to Death'', [[1990 w filmie|1990]]), [[Melodramat|melodramacie]] [[fantasy]] [[Woody Allen|Woody'ego Allena]] ''[[Alicja (film 1990)|Alicja]]'' (''Alice'', [[1990 w filmie|1990]]) jako mąż tytułowej bohaterki ([[Mia Farrow]]), dramacie ''Doktor'' (''The Doctor'', [[1991 w filmie|1991]]), [[Niemcy|niemiecko]]-[[Francja|francusko]]-[[Australia|australijskim]] dramacie [[Fantastyka naukowa|sci-fi]] [[Wim Wenders|Wima Wendersa]] ''Aż na koniec świata'' (''Bis ans Ende der Welt'', [[1991 w filmie|1991]]), [[Francja|francusko]]-[[Wielka Brytania|brytyjsko]]-[[Argentyna|argentyńskiej]] [[Ekranizacja|ekranizacji]] [[Powieść|powieści]] [[Albert Camus|Alberta Camusa]] ''Dżuma'' (''La Peste'', [[1992 w filmie|1992]]) z [[Sandrine Bonnaire]] i [[Jean-Marc Barr|Jeanem-Markiem Barrem]] jako doktor Bernard Rieux, [[Czarna komedia|czarnej komedii]] ''[[Dym (film)|Dym]]'' (''Smoke'', [[1995 w filmie|1995]]) z [[Harvey Keitel|Harveyem Keitelem]], dramacie [[fantasy]] ''Michael'' ([[1996 w filmie|1996]]) z [[John Travolta|Johnem Travoltą]] i [[Andie MacDowell]] jako [[cynizm|cyniczny]] [[dziennikarz]] [[tabloid|brukowca]], filmie [[Fantastyka naukowa|sci-fi]] ''Zagubieni w kosmosie'' (''Lost in Space'', [[1998 w filmie|1998]]), dramacie ''Jedyna prawdziwa rzecz'' (''One True Thing'', [[1998 w filmie|1998]]) z [[Meryl Streep]] i [[Renée Zellweger|Renee Zellweger]], dramacie [[István Szabó|Istvána Szabó]] ''Kropla słońca'' (''Sunshine'', [[1999 w filmie|1999]]) jako komunistyczny lokaj, dramacie [[Film sensacyjny|sensacyjnym]] [[Fantastyka naukowa|sci-fi]] [[Steven Spielberg|Stevena Spielberga]] ''[[A.I. Sztuczna inteligencja]]'' (''Artificial Intelligence: AI'', [[2001 w filmie|2001]]) oraz [[Dreszczowiec|thrillerze]] ''Zmiana pasa'' (''Changing Lanes'', [[2002 w filmie|2002]]) u boku [[Ben Affleck|Bena Afflecka]] i [[Samuel L. Jackson|Samuela L. Jacksona]]. ▼
Na dużym ekranie debiutował w dramacie [[Fantastyka naukowa|sci-fi]] [[Ken Russell|Kena Russella]] ''Odmienne stany świadomości'' (''Altered States'', [[1980 w filmie|1980]]) w roli młodego naukowca, który na samym sobie dokonuje niebezpiecznych eksperymentów cofających go w bezdenną otchłań czasu. Za rolę tę był nominowany do nagrody [[Złoty Glob|Złotego Globu]].
Za rolę Williama Blake'a Pellarina, kandydata na [[gubernator]]a stanu [[Missouri]] z niejasną przeszłością w dramacie ''Droga do białego domu'' (''The Big Brass Ring'', [[1999 w filmie|1999]]) odebrał nagrodę na festiwalu filmowym w [[Newport (Rhode Island)|Newport]] w stanie [[Rhode Island]]. Postać Variana Fry w dramacie [[Film wojenny|wojennym]] ''Wojna Variana'' (''Varian's War'', [[2001 w filmie|2001]]) została nominowana do nagrody Złotej Satelity. Za kreację Richiego Cusacka w filmowej wersji [[komiks]]u [[David Cronenberg|Davida Cronenberga]] ''[[Historia przemocy]]'' (''A History of Violence'', [[2005 w filmie|2005]]) zdobył nominację do nagrody [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]] i nagrody [[Saturn (nagroda filmowa)|Saturna]] za najlepszą rolę drugoplanową oraz został uhonorowany nagrodą krytyków w [[Los Angeles]] i [[Nowy Jork|Nowym Jorku]].▼
[[Peter Yates]] powierzył mu interesującą psychologicznie rolę portiera z [[Manhattan]]u, który obsesyjnie nagrywa relacje komentatorki telewizyjnej w thrillerze ''Naoczny świadek'' (''Eyewitness'', [[1981 w filmie|1981]]) z [[Sigourney Weaver]] i [[James Woods|Jamesem Woodsem]].
Aktywnie występuje także w [[Radio|radiu]]; wziął udział w nagraniu licznych tytułów [[Książka|książek]], m.in. ''Wielki kolejowy targ'' (''The Great Railway Bazar'') [[Paul Theroux|Paula Therouxa]], ''Kroniki portowe'' (''The Shipping News'') [[E. Annie Proulx]], ''Ekspres polarny'' (''The Polar Express''), ''Chłopiec, którego pociągały kotki'' (''The Boy Who Drew Cats''), był [[narrator]]em dokumentów ''Einstein-Jak widzę świat '' (''Einstein—How I See the World''), ''Szukanie Ameryki: Odyseja Johna Dosa Passa'' (''Searching for America: The Odyssey of John Dos Pass'') i ''Żeby mówić niewymownie'' (''To Speak the Unspeakable'').▼
▲
Ryzykowna kreacja [[Homoseksualizm|homoseksualisty]] zamkniętego w jednej celi brazylijskiego więzienia z postępowym działaczem politycznym w dramacie [[Héctor Babenco|Hectora Babenco]] ''[[Pocałunek kobiety pająka (film)|Pocałunek kobiety pająka]]'' (''Kiss of the Spider Woman'', [[1985 w filmie|1985]]) przyniosła mu nagrodę [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]], [[Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i Telewizyjnych|Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA)]], nagrodę na [[Festiwal Filmowy w Cannes|festiwalu w Cannes]], [[Włochy|włoską]] nagrodę Davida, National Board of Review, nagrodę krytyków filmowym w [[Los Angeles]] i [[Londyn]]ie oraz nominację do nagrody [[Złoty Glob|Złotego Globu]].
Kolejne dwie nominacje do [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]] i [[Złoty Glob|Złotego Globu]], za najlepszą rolę męską, otrzymał za postać nauczyciela głuchoniemych, przeżywającego trudną miłość z jedną ze swych podopiecznych w dramacie ''Dzieci gorszego Boga'' (''Children of a Lesser God'', [[1986 w filmie|1986]]) oraz jako telewizyjny prezenter w komedio-dramacie [[James L. Brooks|Jamesa L. Brooksa]] ''[[Telepasja]]'' (''Broadcast News'', [[1987 w filmie|1987]]).
W [[1986]] roku został laureatem nagrody im. Josepha Plateau. W [[1988]] roku otrzymał, jako pierwsza osoba, nagrodę im. [[Spencer Tracy|Spencera Tracy’ego]] Uniwersytetu Południowej Kalifornii. Po udziale w [[Melodramat|melodramacie]] ''Przypadkowy turysta'' (''The Accidental Tourist'', [[1988 w filmie|1988]]) z [[Kathleen Turner]] i [[Geena Davis|Geeną Davis]], powrócił na scenę [[Off-Broadway]]u w przedstawieniu ''Obok siebie'' (''Beside Herself'', [[1989]]) z awangardową grupą Circle Rep. Zagrał także w spektaklach: ''5 lipca'' (''5th of July''), ''[[Hamlet]]'', ''[[Ryszard II]]'', ''Moje życie'' (''My Life'') - nagroda Obie dla najlepszego aktora, ''[[Sen nocy letniej]]'' i ''Dobrze'' (''Good'').
▲Wystąpił potem w komedii
▲Za rolę Williama Blake'a Pellarina, kandydata na [[gubernator]]a stanu [[Missouri]] z niejasną przeszłością w dramacie ''Droga do
▲Aktywnie występuje także w
=== Życie prywatne ===
Spotykał się z [[Glenn Close]], Sandrą Jennings ([[1981]]-[[1984
== Filmografia ==
Linia 44 ⟶ 58:
* ''[[Odmienne stany świadomości (film)|Odmienne stany świadomości]]'' (''Altered States'', [[1980 w filmie|1980]]) jako Eddie Jessup
* ''[[Śmierć w rodzinie]]'' (''All the Way Home'', [[1981 w filmie|1981]]) jako Jay Follet
* ''[[Naoczny
* ''[[Żar ciała]]'' (''Body Heat'', [[1981 w filmie|1981]]) jako Ned Racine
* ''[[Sen nocy letniej (film)|Sen nocy letniej]]'' (''A Midsummer Night's Dream'', [[1982 w filmie|1982]]) jako Oberon
|