Wersja z 19:23, 17 lip 2013 edytuj Addbot (dyskusja \| edycje) 748 218 edycji m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q126842 ← poprzednia edycja		Wersja z 17:10, 16 sie 2013 edytuj anuluj edycję PG (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 159 897 edycji drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 31: [[Plik:Gerechtigkeit-1537.jpg\|thumb\|200px\|''Iustitia'' - personifikacja sprawiedliwości (Lucas Cranach d. Ä., 1537. [[Amsterdam]], Fridart Stichting)]] {{osobny artykuł\|prawo natury}} WgWedług szkoły [[prawo natury\|prawa natury]] prawo nie jest dziełem człowieka. Nie jest tworzone, lecz "odkrywane". Jego normy istnieją obiektywnie. Prawo natury stanowi dla prawa pozytywnego kryterium formalne (obowiązywania) i materialne (normy prawa pozytywnego muszą być zgodne z normami prawa naturalnego). Krytycy podnoszą, że reprezentanci prawa natury doszukują się prawdy, której istnienia nie sposób dowieść i nie wiemy do końca czy rzeczywiście ona istnieje. Źródłem prawa jest: * w ujęciu materialnym (substancjalnym) prawo natury ma swoje źródło w realnie istniejącym bycie (substancji). WgZdaniem św. Tomasza z Akwinu prawo naturalne (''lex naturalis'') stanowi odbicie w umyśle ludzkim "najwyższej mądrości bożej", swoistego "prawa wiecznego" (''lex aeterna''). * w ujęciu proceduralnym źródłem prawa jest pewna "zasada postępowania", która jednak nie przesądza o treści prawa. WgWedług Immanuela Kanta taką zasadą jest imperatyw kategoryczny. Przedstawicielami klasycznej szkoły prawa natury są: [[Augustyn z Hippony\|św. Augustyn]] i [[Tomasz z Akwinu\|św. Tomasz z Akwinu]], który stał się prekursorem nurtu chrześcijańskiego w prawie natury. Koncepcja ta odwołuje się do [[tomizm]]u. W [[1879]] papież [[Leon XIII]] wydaje encyklikę "''Aeterni Patris Unigenitus''", w której ogłasza potrzebę powrotu do nauk św. Tomasza. Do neotomistycznej koncepcji prawa natury odwoływała się też Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z [[1948]].

Filozofia prawa: Różnice pomiędzy wersjami