Albert Ouzoulias: Różnice pomiędzy wersjami

'''Albert Ouzoulias''',ps. pułkownik André (ur. [[20 stycznia]] [[1915]] – zm. w [[1995]] w [[Contrevoz]]) – francuski działacz [[komunizm|komunistyczny]], uczestnik [[francuski ruch oporu|ruchu oporu]].

W momencie agresji hitlerowskiej na Francję został zmobilizowany do 12 pułku artylerii kolonialnej w [[Agen]] i 12 czerwca 1940 wzięty do niewoli. Przy drugiej próbie ucieczki zdołał zbiec z obozu jenieckiego do Austrii 26 lipca 1941. Wrócił do okupowanej Francji i stanął na czele formujacych się Batalionów Młodzieży, jednostki Wolnych Strzelców i Partyzantów powstałej z przekształcenia podziemnej Młodzieży Komunistycznej 2 sierpnia 1941. Następnie objął stanowisko komisarza tych formacji, a po ich połączeniu z [[FTP-MOI]] objął ogólny nadzór nad całością powstałej jednostki. Współpracował blisko z [[Pierre Georges]]em i [[Eugène Hénaff]]em. Od końca roku 1944 dowodził całością akcji zbrojnych w Paryżu, organizował próby infiltracji policji paryskiej. 28 sierpnia 1944 razem z kierownictwem Wolnych Strzelców i Partyzantów Francuskich spotkał się z [[Charles de Gaulle|Charles’em de Gaulle'em]]. 2 września tego samego roku organizował przekształcenie partyzanckich jednostek paryskich w 151 pułk piechoty, koordynował jego wymarsz do Niemiec, a następnie dalej pracował nad podobną reorganizacją innych grup ruchu oporu.

Ouzoulias działał w Narodowym Stowarzyszeniu Byłych Bojowników Ruchu Oporu oraz został wybrany do rad miejskich [[Paryż]]a oraz [[Seine|departamentu Sekwany]].

11 maja 1940 ożenił się z Cécile Romagon, również aktywistką komunistyczną i uczestniczką (jako łączniczka) ruchu oporu.

[[Kategoria:FrancuscyDziałacze komuniściFrancuskiej Partii Komunistycznej]]