Sonderkommando: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzup. i korekty merytoryczne |
|||
Linia 1:
[[Plik:Members of a Sonderkommando 1005 unit pose next to a bone crushing machine in the Janowska concentration camp.png|thumb|right|260px|Członkowie jednostki Sonderkommando 1005 pozujący obok maszyny do kruszenia kości w niemieckim [[Obóz koncentracyjny|obozie koncentracyjnym]] [[Obóz Janowski|Janowski]]]]
'''Sonderkommando''' - ([[język niemiecki|niem.]] ''komando specjalne''), oddział (-y) tworzone dla wykonania specjalnych zadań.
Od strony Niemców, w okresie II wojny światowej, na przykład oddziały policyjno-wojskowe wykonujące zadania eksterminacyjne w odniesieniu do społeczności żydowskiej, np. [[Hans Johann Bothmann|"Sonderkommando Bothmann"]] w miejscu zagłady łódzkich Żydów w [[Kulmhof|Chełmnie n. Nerem]] lub specjalne [[komando|grupy robocze]] tworzone w obozach koncentracyjnych, złożone najczęściej z więźniów pochodzenia żydowskiego, zatrudnianych przymusowo przy akcjach eksterminacyjnych na ich terenie (obsługa komór gazowych i krematoriów). Najbardziej znanym takim komandem było Sonderkommando w KL [[Auschwitz-Birkenau]]. Nazwą tą określano też specjalne oddziały o charakterze policyjnym, tworzone z inicjatywy Niemców lub samych żydowskich administracji w gettach.
== Sonderkommando w Auschwitz ==
Linia 10 ⟶ 13:
Więźniowie pracujący w Sonderkommando byli trzymani z dala od reszty więźniów. Mogli zabierać dla swych potrzeb znalezione wśród ubrań ofiar jedzenie. W związku z tym byli dużo lepiej odżywieni od reszty więźniów. Mieszkali wpierw w odrębnych barakach, później na poddaszu krematoriów. Mieli własne łóżka i koce. Zdawali jednak sobie sprawę, że jako świadkowie [[holocaust|zagłady]] pierwsi zostaną unicestwieni.
==
[[7 października]] [[1944]] roku nastąpił słynny "bunt Sonderkommando" w Krematorium IV. Był to ostatni z trzech wielkich buntów w dziejach hitlerowskich obozów (po buncie w [[Sobibor]]ze i [[Treblinka (KL)|Treblince]]). Wzięło w nim udział prawie całe Sonderkommando (poza obsadą Krematorium III). Po zgromadzeniu przemyconych z obozu w Monowicach materiałów wybuchowych, więźniowie częściowo zniszczyli krematorium nr IV i razem z więźniami osadzonymi w krematorium nr II podjęli próbę masowej ucieczki - zakończyła się ona niepowodzeniem. Większość z nich (451 osób) zginęła na miejscu. Straty były też po stronie załogi obozu. Buntem kierowali polscy Żydzi: Jankiel Handelsman, Josef Deresiński, Załmen Gradowski, Josef Darębus. Podjęte po buncie śledztwo ujawniło, że materiały wybuchowe dostarczyły cztery więźniarki, Żydówki – [[Roza Robota]], Ala Gertner, Regina Safirsztain i Estera Wajcblum, pracujące przy demontażu starych samolotów. Zostały ujęte i publicznie powieszone w styczniu [[1945]] r., na 21 dni przed wyzwoleniem obozu.
Linia 19 ⟶ 21:
== Komanda specjalne w innych obozach ==
W innych obozach [[holocaust|zagłady]] istniały również grupy więźniów, wykonujących prace przy procesie eksterminacji, jednakże nazwa Sonderkommando, w odniesieniu do tych miejsc, funkcjonowała wyłącznie w [[Auschwitz-Birkenau]]. Na przykład w [[Treblinka (KL)|Treblince]], [[Sobibor]]ze oraz [[Belzec|Bełżcu]] oficjalna nazwa ośrodków zagłady brzmiała ''[[Schutzstaffel|SS]]-Sonderkommando''.
== Sonderkommanda w gettach ==
▲W okresie okupacji tworzono także doraźne "komanda specjalne", których zadaniem była praca przy zacieraniu zbrodni nazistowskich, np. poprzez [[ekshumacja|ekshumację]] i palenie zwłok pomordowanych. Po wykonaniu tych prac członkowie komand byli uśmiercani.
Mianem tym określano też specjalne jednostki "policyjne" tworzone niejednokrotnie przez same żydowskie administracje gett tworzonych przez Niemców, złożone z ich więźniów, np. w Łodzi<re>Chari Anatol, ''Podczłowiek. Wspomnienia członka Sonderkommanda''. Warszawa 2012.</ref> czy Warszawie. Znienawidzone przez ich więźniów, brały m.in. udział - mniej lub bardziej dobrowolnie - w różnego rodzaju akcjach wywożenia ich do miejsc zagłady, w zamian m.in. za ochronę swoich najbliższych.
== Bibliografia ==
* Greif Gideon, "...płakaliśmy bez łez...". Relacje byłych więźniów żydowskiego Sonderkommando z Auschwitz, tłum. J. Kapłon, Warszawa-Oświęcim 2001.
* Chari Anatol, ''Podczłowiek. Wspomnienia członka Sonderkommanda [w łódzkim getcie]''. Warszawa 2012.
* Zobacz też dalsza literatura na [[Obozy niemieckie 1933-1945/Bibliografia|osobnej stronie]].
|