Paula Radcliffe: Różnice pomiędzy wersjami

{{Źródła|data=2011-09 }}

'''Paula Jane Radcliffe''' (ur. [[17 grudnia]] [[1973]] r.) – [[Wielka Brytania|brytyjska]] [[Lekkoatletyka|lekkoatletka]], [[Biegi lekkoatletyczne|długodystansowiec]]. Do niej należy [[lekkoatletyczne rekordyRekordy świata w lekkoatletyce|najlepszy wynik]] w historii [[bieg maratoński|biegów maratońskich]] kobiet: w [[2003]] r. ukończyła [[London Marathon|maraton w Londynie]] w czasie 2:15:25. Jest też [[Lekkoatletyczne rekordyRekordy Europy w lekkoatletyce|rekordzistką Europy]] w biegu [[bieg na 10 000 mmetrów|biegu na 10 000 mmetrów]] i byłą rekordzistką na [[bieg na 5000 mmetrów|5000 mmetrów]].

W początkach kariery Radcliffe uprawiała głównie [[Bieg przełajowy|biegi przełajowe]]. W [[1992]] r. zdobyła w tej konkurencji tytuł mistrzyni świata juniorów. Po krótkiej przerwie, na skutek [[kontuzja|kontuzji]], pojawiła się już na bieżniach lekkoatletycznych, zajmując wysokie miejsca na ważnych imprezach międzynarodowych. Na [[Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1995|mistrzostwach świata w 1995 r.]] i na [[LIOLetnie Igrzyska Olimpijskie 1996|igrzyskach]] olimpijskich w [[1996]] r. zajęła 5. miejsca w biegu na 5000 m. W kolejnych sezonach, mimo dobrych rezultatów osiąganych na bieżni, Radcliffe nie udało się zdobyć żadnych medali poza jedynie srebrem w biegu na 10 000 m podczas [[Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1999|Mistrzostwmistrzostw Świataświata w 1999]] r. Kolejną szansą miały być [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000|igrzyska]] olimpijskie w [[2000]] r. Radcliffe prowadziła nieomal przez cały wyścig, ale na ostatnim 25. okrążeniu wyprzedziły ją trzy inne zawodniczki.

W [[2002]] r. Paula Radcliffe postanowiła wydłużyć dystans i zaczęła biegać maraton. Jeszcze tego samego roku zwyciężyła w maratonie w Londynie. W następnym roku ponownie zwyciężyła w Londynie, ustanawiając jednocześnie najlepszy wyniki w historii tej konkurencji. W 2003 była również najlepsza w innym biegu maratońskim w [[Chicago]]. Podczas [[LIOLetnie Igrzyska Olimpijskie 2004|igrzysk olimpijskich]] w [[Ateny|Atenach]] w [[2004]] r. nie udało jej się zdobyć medalu, co więcej, z powodu wyczerpania musiała zejść z trasy na 36 km. Pięć dni później wystartowała w biegu na 10 000 m, z którego jednak wycofała się na 8 okrążeń przed metą. Po porażce w Atenach powróciła do biegania ulicznych biegów maratońskich: wygrała maraton[[Maraton nowojorskiNowojorski]] w [[2004]] r. i londyński w [[2005]] r. Powróciła także na bieżnię i wystartowała podczas [[Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2005|mistrzostw świata w 2005 r.]] w biegu na 10 000 m i maratonie. W tej pierwszej konkurencji nie udało jej się zająć wysokiego miejsca. Mimo to wystartowała w biegu maratońskim, zdobywając tytuł mistrzyni świata, prowadząc nieomal od startu do mety.