Vladimir Levstik: Różnice pomiędzy wersjami

== Biografia ==

Urodził się w Šmihelu nad Mozirjem w rodzinie nauczyciela Mihaela i Neži z domu Friškovec, jako pierwsze z trojga dzieci. Na chrzcie otrzymał imię Ciril, imienia Vladimir zaczął używać od roku 1904. W roku 1887 rodzina przeniosła się do Št. Andraž nad Polzelo (dziś [[Andraž nad Polzelo]]). Levstik spędził tam dzieciństwo, i ukończył szkołę podstawową. Uczęszczał do gimnazjum w [[Celje|Celju]] w latach 1896–99, w [[Maribor|Mariborze]] latach 1899–1901, w Celju w latach 1901–03 i w [[Lublana|Lublanie]]. W roku 1903 jako uczeń siódmej klasy musiał (wg. niektórych z powodu biedy, wg. innych z powodu sporu z ojcem) musiał zakończyć edukację. Zarabiał na życie jako pisarz, poeta, dziennikarz i tłumacz. W latach 1906 i 1907 mieszkał w [[Paryż|Paryżu]], gdzie poznawał nowe prądy i tendencje w literaturze. Dzień przed wypowiedzeniem wojny przez Włochy w roku 1915 zastał zatrzymany i osadzony na zamku w Lublanie, skąd został przeniesiony do więzienia Wagna koło [[Lipnica, Austria|Lipnicy]] w Styrii. Następnie internowanych przewieziono do [[Hainburg an der Donau|Hainburga nad Donawą]], potem do [[Sitzendorf przy Oberhollabrunn]], skąd, już pieszo, przenieśli się do obozu w [[Mittergrabern]]. Internowanie z początku wydawało się znośne. Levstika pocieszał fakt, że nie został wysłany na front. Z czasem było coraz gorzej, ponieważ zabroniono mu wysyłania jego utworów literackich i przekładów. Z [[obóz koncentracyjny|obozu]] wysyłał listy do swojej ukochanej i późniejszej pierwszej żony, Pepiny Dular, [[Fran Govekar|Frana Govekara]] i [[Ivan Cankar|Ivana Cankara]]. Pozostał w więzieniu do kwietnia 1917. Nie pozwolono mu na powót do Lublany, dlatego do listopada tego roku mieszkał w [[Praga|Pradze]], gdzie napisał powieść [[Zapiski Tine Gramontove]]. W drodze do domu odwiedził swoich rodziców w Celju. Ojciec był wyjątkowo niemiły w stosunku do dzieci i żony, więc Levstik nie mógł się z nim porozumieć, jednak matkę bardzo szanował. Do kwietnia 1918 przeprowadził się do swojej siostry Very, nauczycielki w szkole podstawowej w v Št. Juriju pod Taborom w [[Savinjska dolina|Savinjskiej dolinie]] (dziś [[Tabor, Tabor|Tabor]]). Pisał swój najlepszy utwór [[Gadje gnezdo]] i tłumaczył Dostojewskiego. Po powrocie do Lublany poważnie zachorował, dlatego wiele lat mieszkał i leczył się w [[Kranj| Kranju]]. W roku 1932 ponownie bywał w Paryżu. Ostatnie lata przeżył w Celju, blisko miejsca urodzenia, gdzie umarł w roku 1957.

* ''[[Ivanhoe]]'' ([[Walter Scott]])

* ''[[Bratje Karamazovi]]'' ([[Fiodor Dostojewski]])